اوریوک

موجودیت پادشاهی باستانی گایا در فرهنگ و تاریخ:

چندین پادشاهی در گذر تاریخ پنج هزار ساله کره ظهور و سقوط کرده اند. یکی از این سلسله های از دست رفته گایا نام داشت که در کرانه های پائینی رودخانه ناکدونگ در بخش جنوب شرقی شبه جزیره کره از حدود قرن اول تا سال ۵۶۲ در صفحه تاریخ به حیات خویش ادامه می داد. اما تاریخ آن به لطف یک ابزار موسیقیایی به نام گایاگیوم تا به امروزه ادامه یافته است.

گایاگیوم که به عنوان گل سرسبد ابزار آلات سنتی موسیقیایی  کره ای نامیده شده است، به خاطر آهنگ ملایم و دلپذیر، و گوناگونی روش های اجرا به خوبی شناخته می شود. همانطور که نام ” گایاگیوم ” نشان می دهد، این ابزار سیمی فرهنگ، روح و تاریخ پادشاهی گایا را نسل ها انتقال داده است. و مخترع این میراث فرهنگی با ارزش شخصی به نام اوریوک بود.

گایاگیوم، ابزاری موسیقیایی حاوی آرزوهایی برای اتحاد کشور:

اوریوک به همراه وانگ سان آک از سلسله گوگوریو و پارک یون از پادشاهی چوسون، به عنوان یکی از سه استاد بزرگ تاریخ موسیقی کره مشهور است. اوریوک بومی پادشاهی گایا بود. گایا اتحادیه بزرگی از ایالت ها به حساب می آمد که گیوم گوان گایا، ته گایا، سونگسان گایا، آراگایا، گوریونگ گایا و سوگایا را شامل می شد. هیچ مدرک تاریخی مبنی بر تاریخ تولد دقیق اوریوک و خانواده ای که او از آن آمده است وجود ندارد، اما گفته می شود که این موسیقی دان در قرن ششم میلادی زندگی می کرد. در سال های گرگ و میش گایا، اوریوک به عنوان موسیقی دان درباری پادشاهی ته گایا که در استان گوریونگ امروزی در منطقه گیونگ سانگ شمالی قرار داشت خدمت می نمود. او این وظیفه را در معیت پادشاه گاسیل انجام می داد.

گمان می رود که پادشاه در زمانی در اواسط قرن ششم میلادی و همزمان با دوره پادشاه جین هیونگ (۵۷۶-۵۴۶) از سلسله شیلا می زیست. پادشاه ته گایا به اوریوک دستور داد تا ابزار آلات موسیقیایی مورد استفاده در مناطق مختلف را در گونه واحدی ترکیب کرده و ۱۲ تصنیف بیان کننده هویت های موسیقیایی هر منطقه را بنویسد. پادشاه گاسیل که عنوان پادشاه با احترام فرهنگ را یدک می کشید، به خاطر اطلاعات هنری عمیقش مشهور است. او که کاملا از قدرت موسیقی برای تاثیر بر مردم آگاه بود، در جستجوی دستیابی به استحکام ملی با ترکیب موسیقی بومی هر روستا برآمد که صدای واحد گایا را نشان دهد. تلاش هایش باعث تولد ابزار موسیقیایی جدیدی به نام گایاگیوم شد که معنای آن حاکی از تار گایا، با ۱۲ تار ایستاده آن برای ۱۲ قبیله ته گایا می باشد. این دستاورد با اختراع تاریخی هانگول الفبای کره ای توسط پادشاه سجونگ کبیر از سلسله چوسون با هدف هماهنگی زبان گفتاری و نوشتاری قابل مقایسه است. متاسفانه گایاگیوم هرگز به آروزی اصلی خویش برای اتحاد کشور نرسید ولی آن در سلسله شیلا جایی برای خود دست و پا کرد.

از گایا به شیلا:

تاریخ این مطلب را بیان می دارد که موسیقی دان درباری گایا اوریوک در سال ۵۵۱ به همراه شاگردش ایمون به کشور دشمن همسایه یعنی شیلا پناهنده شد. این اتفاق ۱۱ سال قبل از سقوط گایا رخ داد.

در سال ۵۳۲ در خلال نوزدهمین سال سلطنت پادشاه بوپ هیونگ در سلسله شیلا، پادشاه گوهه (آخرین حاکم گیوم گوان گایا) با سه پسرش تسلیم شیلا شد. در نتیجه وضعیت اتحادیه گایا به طور چشمگیری سقوط کرد که علامتی برای ظهور ” عصر شمشیر ” بود که به مدت سی سال طول کشید. در این مدت گایا در حال سقوط با نا امیدی در برابر شیلا به پیکار می پرداخت. در برابر این پس زمینه پر آشوب، اوریوک که خود روزی رویای اتحاد گایا از طریق موسیقی را داشت، انتخابی به جز ترک زادگاهش برای خویش متصور نبود.

پادشاه شیلا جین هیونگ از موسیقی دان جلای وطن گفته استقبال کرده و به وی اجازه ماندن در چونگجو را داد. مکانی که او برای اجرای گایاگیوم استفاده می کرد، تانگیوم ته نام داشت که معنی ” نقطه ای برای لمس تارها ” را می دهد. اما محلی که او بعد از آموزش به استراحت می پرداخت با نام گیومهو شناخته می شد که معنی ” محل استراحت کنار آب برای تارها ” را دارا می باشد. همچنین روستایی در عرض رودخانه چونگ گیوم ته (مکانی برای شنیدن تارها) لقب گرفت زیرا گایاگیوم او از فواصل بسیار دور شنیده می شد. تمامی این مکان ها میراث گرانبهایی هستند که از موسیقی دان باستانی به یادگار مانده اند.

اوریوک سه هنرمند برجسته شیلا به نام های گه گو، بوپجی و ماندوک را به عنوان شاگردانش برگزید. او به گه گو طریقه کار با گایاگیوم را آموخت، در حالیکه به دو نفر دیگر به ترتیب دستور داد تا آواز خوانده و برقصند. قطعات موسیقیایی هنرمند بزرگ گایا بتدریج در موسیقی شیلا که نسل به نسل انتقال یافته است ادغام شد. مشخص نیست که اوریوک چه زمانی از دنیا رفته است ولی ۱۵۰۰ سال پس از او، نام گایا همچنان در اسباب موسیقیایش به حیات خود ادامه می دهد.

گوش دادن به صدای تارها:

جهان صداها که توسط موسیقی اوریوک بیان شده است، در قرن ششم میلادی زمانی که پادشاهی های باستان تحت تسلط شمشیر قرار گرفته و از این روی به طور پیوسته بر سر اینکه سرانجام کدام یک شبه جزیره کره را متحد خواهند کرد می جنگیدند، به شکوفایی خود رسید. زندگی استاد بزرگ موسیقی  تا به امروز بسیار مورد بازشناسی قرار گرفته و به عنوان موضوعی برای رمان ها و فیلم ها مورد استفاده بوده است. رمان نویسی به نام کیم هون گسترش گایاگیوم را در رمانش ” صدای تارها” اینگونه توصیف کرده است:

آهنگ های شیرینی که اوریوک در گایاگیوم گنجانده بود، صداهای روستاهایی هستند که بدون یاور با شمشیر شیلا سقوط می کردند. اما تارهایی که جوانان شیلایی پاره می نمودند، به طور پیوسته صداهای روستاهای از دست رفته گایا را با نام هایی زیبا چون مولهه، دالگی، دارو، آلتو و بارامتو احیا کردند. هنرمندان جوان با بازگشت به سورابول پایتخت شیلا، شاگردان خود را برگزیده و مفاهیم صدایی اوریوک را انتقال دادند. با سقوط سلسله گایا، قصرهای سلطنتی آن نیز سقوط کردند. اما موسیقی آن به ضدیت با سرنوشت غم انگیز کشور برخواسته و اقدام به ادامه حیات و گسترش کرد.

رویای گایاگیوم برای اتحاد کشور همانگونه که به وضوح در اسمش به تصویر کشیده شده است، هرگز به واقعیت نپیوست. اما آن به عنوان صدای نمایانگر گایا زندگی جاودانه پیدا کرد. و اوریوک به عنوان یکی از مشهورترین موسیقی دانان کره ای که قدرت این صدای جاودانه را نشان داد، در یادها مانده است.