اَسَدال

در تاریخ و اساطیر کره ای، اَسدال شهر پایتخت پادشاهی گوچوسون (به معنی ” چوسون کهن تر “) بود. گوچوسون اولین پادشاهی کره ای نام داشت که توسط پادشاهی الهی و اسطوره ای به نام دانگون تاسیس شد. گمان می رود که اسدال در منچوری، یا در ناحیه هوانگهه در شمال شرق در کره شمالی، یا در منطقه پیونگ یانگ قرار داشت. لازم به ذکر است که احتمال آخر هیچ ارتباطی با پایتخت کنونی کشور کره شمالی ندارد.

ریشه جویی:

غالبا فرض بر این است که اسدال اسمی ترکیبی می باشد که از دو جز اَسَ و دال تشکیل شده است. به نظر می رسد این فرضیه از گمان هم ارزی مابین رونویسی آوایی چینی واژه 阿斯達 که در کره ای امروزی اَسدال خوانده می شود (اما در چینی ماندارین به شکل اَسیدا و در ژاپنی مدرن به شکل آشیتاتسو یا اَشیداچی خوانده می شود) و ” کلمه چوسون، نام دیگر کره ” (چائوژیان یا چائوژین در زبان چینی (朝鮮) و چوسن در زبان ژاپنی) به وجود آمده است. اما ریشه شناسی کلمه چوسون نامشخص می باشد؛ حتی مشخص نیست که آن به عنوان رونویسی آوایی از یک نام خارجی به وجود آمده است یا اینکه واژه بر ساخت معنایی یک اسم خارجی بوده باشد، و اینکه قرائت واژه چائو از هجای اول گونه ماندارین چینی با شیوه خواندن این واژه زمانی که برای رساندن معنی ” سلسله ” به کار گرفته می شود یکسان است ولی با نحوه قرائت این واژه زمانی که برای رساندن معنی ” صبح (که ژائو خوانده می شود) به کار گرفته می شود تفاوت دارد.

اَسَ در اَسَدال گاها به عنوان واژه هم ریشه با کلمه متداول کره ای برای ” صبح ” (اَچوم در کره ای میانه و اَچیم در کره ای مدرن) تلقی می شود، این فرضیه احتمالا به علت تشابه آوایی واضح با کلمه ژاپنی 朝 (اَسَ) که آن نیز معنی صبح می دهد به ذهن ها خطور کرده است. اما حرف چینی 斯 که در زبان چینی مدرن در اصل برای بیان واج ” س ” یا ” اس ” و در زمان رونویسی کلمات خارجی در آخر کلمات و در موقعیت های قبل از صامت ها مورد استفاده قرار می گیرد، همواره حرف صفیری ” اس ” را به جای یک ادغام صوتی مانند ” چ ” کره ای دارد و اینکه زبان چینی حروف بیشماری را که برای رونویسی ” چ ” کره ای مناسب تر باشند دارد. ممکن است دال نتیجه خوانش حروف چینی به سبک کره ای باشد و تلفظ چینی اصلی در زمان اسدال در متون تاریخی باستانی به شکل ” دا ” که رونویسی کلمه کره ای ” سدا ” یا ” ددانگ ” به معنی ” سرزمین ” می باشد ثبت گردیده است. اگر این گمان درست باشد، اَسَدال معنی ” سرزمین صبحگاهی ” را می دهد. اما اگر دال شباهت بسیار بیشتری به پسوند نام شهر گوگوریو که برای شهرهای تشکیل شده در دامنه کوهستان ها و فلات ها مورد استفاده قرار می گرفت داشت، آنگاه ” اَسَدال ” معنی ” کوهستان صبحگاهی ” را می دهد.

تاریخ:

اولین اثر تاریخی کره ای که در آن به اسدال اشاره شده است، سامگوک یوسا ( ” یادبودهای سه پادشاهی “) نام دارد که به کتاب چینی وِی استناد می کند. همچنین سامگوک یوسا از منبع از بین رفته گوگی نام برده و ذکر می کند که پایتخت دانگون در پیونگ یانگ قرار داشت. اما مطالعات اخیر نشان می دهد که بیش از یک شهر با نام پیونگ یانگ (به معنی ” خاک مسطح ” در چینی) وجود داشت که در عمق شمالی در مرز بین چین و روسیه و احتمالا در منچوری واقع بود. پیونگ یانگ امروزی که پایتخت کره شمالی می باشد، در حقیقت همتای جنوبی آن است. در آن زمان برای یک امپراطور معمول بود تا دو پایتخت را اداره کند و در دو قصر به حکمرانی بپردازد. بنابراین اینکه اسدال در منچوری قرار داشت حقیقت دارد.