کیم ون سول

کیم ون سول (قبل از ۶۶۰-؟) که با نام گیم ون سول نیز شناخته می شود، دومین پسر ژنرال مشهور شیلا کیم یو شین بود. او تحت لوای پادشاه مونمو سی امین پادشاه شیلا خدمت می کرد و نقشی عمده در دفاع از پادشاهی در برابر مهاجمین چینی تانگ پس از فتح بکجه و گوگوریو از سال ۶۶۸ ایفا نمود.

مقدمه:

کیم ون سول پسر دوم ژنرال کیم یو شین و نواده مستقیم پادشاه سورو (بنیان گذار گیوم گوان گایا) بود. کیم ون سول عضوی از طبقه اجتماعی جینگول شیلا به شمار می رفت و زمانیکه که گوگوریو بدست نیروهای متفق شیلا و تانگ افتاد، به رتبه یک ژنرال رده پائین رسید.

جنگ های اتحاد:

پادشاهی بکجه در سال ۶۶۰ میلادی به دست ارتش های متفق شیلا و تانگ افتاد. سپس گوگوریو نیز راه بکجه را رفت و آن نیز در سال ۶۶۸ به دست متفقین تانگ و شیلا سقوط کرد. شهرت ژنرال کیم یوشین به عنوان بزرگترین ژنرال شیلا در خلال جنگ های اتحاد به اوج خود رسید.

ژنرال ون سول در آگوست سال ۶۷۲ در نزدیکی قلعه بکسو حضور داشت و در حال نبرد با قوای تانگ بود. در ابتدا به نظر می رسید قشون شیلا برنده کارزار خواهند شد. اما آنها سربازان در حال عقب نشینی چینی را تعقیب کردند و در تله افتادند. در نتیجه تعداد بیشماری سرباز و چندین ژنرال آنان کشته شدند. وقتیکه ون سول متوجه شد شکست غیر قابل اجتناب می باشد، مهیا شد تا با پریدن به داخل صفوف دشمن به زندگی خویش خاتمه دهد.

اما اطرافیانش راه وی را سد کردند و گفتند : ” مردن برای یک مرد شجاع سخت نیست. تعیین زمان مرگ آن چیزی می باشد که بسیار سخت تر است. بی ارزش مردن بدتر از انتقام گرفتن در زمان های آتی است. “ ون سول پاسخ داد: ” یک مرد هرگز زندگی حقیرانه ای را سپری نمی کند “ و سپس اسبش را برای سرعت گرفتن تازیانه زد. اما یکی از اطرافیانش افسار اسب را نگه داشت و به آن اجازه حرکت را نداد. ون سول در نبرد کشته نشد و به گیونگجو بازگشت.

رهایی و رستگاری:

یوشین که عصبانی بود، از پادشاه مونمو خواست تا پسر شرم آورش را اعدام کند. او به شدت در مورد اعدام پسرش مصمم بود زیرا  شیلا بیشتر از هفت ژنرال را در نبرد از دست داده بود. اما پادشاه مونمو مجازات ون سول را نپذیرفت. ون سول که از خود شرمنده و از مواجهه با پدرش بیمناک بود، خویشتن را در یک منطقه متروک پنهان کرد.

مردم در ژوئن ۶۷۳ ده ها سرباز زره پوش گریان با سلاح هایی در دستانشان را مشاهده کردند که در حال ترک خانه یوشین هستند. آنگاه آنها بدون هیچ اثری ناپدید شدند. کیم یوشین با شنیدن این اتفاق عجیب گفت: ” آنها سربازان محافظ آسمانی بودند که از من محافظت می کردند. حال اقبال من رو به اتمام است. من بایست به این زودی ها چشم از جهان فرو بندم. “ ژنرال کیم یوشین در اول جولای ۶۷۳ در ۷۹ سالگی دار فانی را وداع گفت.

ون سول به خانه بازگشت تا در مراسم تشعیع جنازه پدرش شرکت کند. اما مادرش بانو جیسو اگرچه فرزندش به غلط به عنوان یک ترسو متهم شده بود، او را نپذیرفت. بانو جیسو گفت : ” من چگونه می توانم مادر پسری باشم که نتوانست پسر پدرش باشد.” ون سول گریست و به مکان مخفی اش بازگشت.

ون سول در سپتامبر ۶۷۵ به منظور نبرد با مهاجمین تانگی به عرصه بازگشت. او چنان به پیکار پرداخت که گویی مشتاق مرگ در میدان نبرد است. در نتیجه وی توانست پیروزی بزرگی بر قوای تانگی بدست آورد. زمانیکه جنگ به پایان رسید، برنامه ریزی شد تا او در زمره افرادی با پاداش بزرگ در گیونگجو قرار بگیرد. اما او هرگز به گیونگجو بازنگشت و با احساس پشیمانی نسبت به بی تقوایی خویش در مورد والدینش به اعماق کوهستان پناه برد.

مرگ:

کیم ون سول روزهای باقی مانده عمرش را با گرسنگی در کوهستان سپری کرد و در حالیکه هنوز جوان بود، در تاریخی نامشخص جان باخت.