قنات ۹۰۰ ساله ابراهیم آباد
قنات ابراهیم آباد اراک که از قدیمیترین قناتهای کشور است از کوههای ۷۰قله سرچشمه میگیرد و با طی ۱۱ کیلومتر در زیرزمین نزدیکی روستای ابراهیمآباد از زمین خارج میشود. وجود تپه مربوط به دوره اشکانی و پیشینه روستاهای اطراف این قنات نشان از قدمت بالای قنات ابراهیمآباد دارد. بنابراین اگر برای بازدید از این قنات میروید حتما از تپه اشکانی نزدیک به آن نیز بازدید کنید. طول قنات ابراهیمآباد حدود ۳۵۰ میله حفر شده است. طول مادر چاه قنات ابراهیمآباد بیش از ۱۱۰ متر است که این طول باعث شده این قنات در ردیف قناتهای پیچیده ایران قرار بگیرد. این قنات بهصورت دورهای نزدیک به ۱۰۰هکتار از زمینهای کشاورزی روستای ابراهیمآباد را مشروب کرده است.
فناوری ساخت قنات در اوایل هزاره اول قبل از میلاد در مناطق خشک کوهستانی ایران گسترش پیدا کرد و به کشاورزان اجازه داد در دورههای طولانی خشکسالی که آب سطحی یافت نمیشود به کشت وزرع بپردازند. قنات ابراهیم آباد اراک سال ۱۳۹۳ به ثبت ملی رسید و اینک بهعنوان یک اثر تاریخی در فهرست جهانی یونسکو نیز به ثبت رسید. قنات ابراهیمآباد اراک همچنین حدود ۹۰۰ سال قدمت دارد و هنوز هم بهعنوان یک قنات زنده در اقتصاد و معیشت مردم منطقه کاربرد دارد. قنات ابراهیمآباد از زمان شکلگیری تاکنون نقش مهمی در تامین و مدیریت منابع آبی مورد نیاز کشاورزی و آشامیدن اهالی روستای کهن ابراهیمآباد داشته و عنصری با ارزش و زنده است.
چاه اصلی قنات ابراهیمآباد مخروطی شکل است؛ یعنی هر چه چاه به سمت پایین میرود، بازتر میشود و قطر دهانه میله آن حدود یک متر و قطر محل اتصال میله به کوره حدود ۱۰ حلقه است. میلههای بعدی پس از مادر چاه نیز ۴۰ حلقه هستند که هرکدام حدود ۱۰۰ متر عمق دارند. مادر چاه نیز دارای عمقی حدود ۱۱۰ متر است. اولین چاه قنات که به مادر چاه شهرت دارد در گویش محلی به نام سرزا در یک منطقه حفاظت شده و زیبا به نام ۷۰قله و در محل پشته قبرستان قرار گرفته است. قنات ابراهیمآباد شامل یک رشته اصلی و دو رشته فرعی است که رشتههای فرعی آن در منطقه به نامهای رونا و قوشد خوانده میشوند. از جمله دلایلی که باعث شد قنات ابراهیمآباد اراک در فهرست آثار جهانی یونسکو به ثبت برسد، مخروطی بودن بدنه قنات و اثرگذاری مستقیم این سیستم در اقتصاد و معیشت مردم بود.