اسطوره باستانی ایران که مادری کره ای داشت!

در منظومه ای حماسی به نام «کوش‌نامه» که در قرن ششم هجری به رشته تحریر درآمده است،  داستان سفر یکی از شخصیت‌ های اسطوره‌ ای ایران باستان به سرزمین «شیلا» و ازدواجش با دختر حاکم آن کشور روایت شده است.

 «کوش‌ نامه» منظومه‌ ای حماسی در سبک و سیاق شاهنامه است که شخصی به نام ایرانشان‌ بن‌ابی‌الخیر آن را در قرن ششم هجری تالیف کرده است.

به گزارش تاریخ ما، داستان این منظومه در زمان حکومت ضحاک اتفاق می‌افتد و روایتی است از دشمنی خاندان جمشید با خاندان ضحاک.

یکی از قهرمانان این حماسه شخصی به نام آبتین از خاندان جمشید است که در دوره‌ ای از زندگی خود، برای فرار از دست سپاه ضحاک به چین و از آنجا به «بسیلا» یا «شیلا» می‌رود. شیلا نام یکی از سه پادشاهی باستانی کره است که در کنار گوگوریو و بکجه در سرزمین امروزی کره حکومت می‌کردند.

طبق روایت کوش‌ نامه، آبتین شیلا را سرزمینی خوش و خرم و مانند بهشت می‌یابد:

به پنجم به شهر بسیلا رسید

به گیتی کسی چون بسیلا ندید

همه باغ‌ها لاله و شنبلید

ز هر لاله‌ای بوی دیگر دمید

نشستنگه شاه طیهور بود

نه شهری، بهشتی پر از حور بود

آبتین در آن سرزمین دلباختۀ دختر پادشاه شیلا می‌شود؛ دختری به نام «فرارنگ» یا «فرانَک»:

ز مهر فرارنگ در دل شتاب

نه در مغز هوش و نه در دیده خواب

همه شب به دریای اندیشه بود

روانش ز اندیشه چون بیشه بود

نهایتا آبتین با فرارنگ ازدواج می‌کند و حاصل این ازدواج پسری است به نام فریدون؛ همان پهلوانی که نهایتا ضحاک را شکست می‌دهد و او را دربند می‌کند.

در کتاب شاهنامۀ فردوسی نیز نام فرانک به عنوان همسر آبتین و مادر فریدون ذکر شده است اما از اصل و نسب او روایتی ارائه نشده است. کوش‌ نامه تنها کتاب حماسی فارسی است که به تفصیل به روابط ایرانیان با حکومت‌های باستانی کره پرداخته و مادر فریدون را نیز از اهالی سیلا دانسته است.

این تنها یکی از تفاوت‌های مظومۀ کوش‌نامه با شاهنامۀ فردوسی است. در موارد متعدد دیگری نیز روایت این منظومه متفاوت از روایت شاهنامه است، هرچند که شباهت‌هایی کلی نیز میان آن‌ها وجود دارد.