گورستان باستانی سفیدچاه
سفید چاه یا در زبان محلی اسپه‌چاه نام نخستین گورستان مسلمانان است که دوره‌ی تیموریان در روستای سفیدچاه بخش یانه‌سر شهرستان بهشهر بنا نهاده شد. قبرهای ایستاده و کنده‌کاری شده در کنار برخی افسانه‌ها درباره‌ی دفن مردگان این گورستان وجهه‌ای رازآمیز به این گورستان قدیمی داده است.
مردم این روستا اعتقاد دارند که خاک سفید روستا از پوسیدن جسم بی‌جان مردگان آنها پیشگیری می‌کند، به همین دلیل ساکنان روستاهای اطراف نیز برای دفن درگذشتگان خود راهی گورستان سفیدچاه می‌شدند.
پس از بررسی‌های خاک‌شناسی مشخص شد که وجود مقدار زیاد آهک سبب سفیدی خاک منطقه و دیر پوسیدن اجساد مردگان می‌شود، امروزه به دلیل کمبود فضا این گورستان جایی برای دفن مردگان ندارد.
مشهورترین درگذشتگان این گورستان، ۳ نواده‌ی امام موسی بن جعفر(ع) هستند که برای فرار از ظلم خلفای زمان خود به این منطقه پناه آورده بودند.صندوقچه ای چوبی بر مزار این سه تن قرار دارد که اهالی روستا مانند چشم هایشان از آن محافظت می کنند.
قدیمی‌ترین سنگ این گورستان به سال ۸۹۶ هجری قمری بازمی‌گردد، از زمان‌های دور کنده‌کاری پیشه و مشخصات فردی روی سنگ قبرها به صورت نقش میان روستاییان سفیدچاه مرسوم بوده است، برخی نقش‌های نیز معنایی فراتر دارند و اشاره به جهانی بزرگ‌تر و مفهوم‌های فراتر از زندگی مادی دارند. گورستان قدیمی و اسرارآمیز سفیدچاه در اسفند ۱۳۸۱ به ثبت ملی رسید و امروزه از جاذبه‌های گردشگری مازندران به شمار می‌رود.
