آق تپه

تاریخچه آق تپه

این تپه در ۱۵ کیلومتری شمال شرق گنبد کاووس در محل پیوستن دو رود اغان و گرگان رود قرار دارد. این تپه وسیع به شکل بیضی است و از آن آثاری از هزاره اول پیش از میلاد و دوره هخامنشی به دست آمده است.

اسکلتهایی در این تپه پیدا شدند که مقداری از آنها متعلق به هزاره اول پیش از میلاد بود و در کنار آنها هدایایی قرار داشت. سفالهای به دست آمده در این تپه از نوع زاغه ای و چشمه علی هستند.

اشیای به دست آمده شامل اشیای گلی، سفالی، سنگی، استخوانی ومهره های گوناگون هستند. ساکنان این تپه کشاورزانی بودند که در دو نوبت در سال در فصل کاشت به این محل می آمدند و بقیه سال را در دهکده خود در محلی دیگرمی زیستند.

در آق تپه قطعه سفال کوچکی یافت شده که احتمالا توسط کودکی ساخته شده بود. این سفال به خوبی حرارت دیده است. باستان شناسان عقیده دارند این سفال توسط یک کودک ساخته شده و پدرش آنرا در کوره پخته است. این سفال یکی از اولین نشانه های مهر پدری است.