شین تو دین بومى مردم ژاپن
پیشینه عقاید و مراسم مردم قدیم ژاپن ، عارى از هر گونه شکل و جهت خاصى بود. در قرن ششم میلادى در پاسخ به آئین بودا (در زبان ژاپن : بوت سودو)، لغت ((شین تو)) (: راه خدایان ) راوضع کردند. مردم ژاپن تا قرن پنجم میلادى طرز نگارش را از ((چینیان )) اقتباس مى کردند. کتاب مقدس ((شین تو)) کوجیکى (:امور قدیم ) در قرن هشتم میلادى به زبان ژاپنى نگاشته شد. در همان عصر (قرن ۸) کتاب مقدس دیگرى به نام ((نى هو نمى )) نگارش یافت .
دین شین تو براى ارواح مردگان احترام زیادى قائل است ، و آنان را بر زندگان ترجیح مى دهد. ارواح مردگان را تا مقام الهى بالا برده و ستایش مى کنند و معتقد به زندگى ارواح در میان زندگانند. ارواح در غم و شادى ، رنج و لذت زندگان شریک اند و رفتار و گفتار آنان را زیر نظر دارند. این نیروى طبیعى از رهگذار مرگ به دست مى آید.
ژاپنى ها معتقدند که موجودات طبیعى داراى روح هستند؛ آفتاب ، ماه ، رودخانه ، باران و…داراى روح هستند، لذا مورد پرستش قرار مى گیرند. در آئین شین تو پرستش خدایان بسیارى به چشم مى خورد. آنان را ارواح ، نفوس ، امپراطور، درختان ، گیاهان ، صخره ها، حیوانات از قبیل : مار شیر، گرگ ، کلاغ ، روباه ، خرس ، و… را مورد پرستش قرار مى دادند. علاوه بر این به خدایان بى شمار دیگرى عقیده داشتند.
ارواح نیاکان ؛
پرستش ارواح در آئین شین تو مقام ویژه اى دارد. در تلقى مردم ژاپن هر نوع گرفتارى و مشکلى با توسل به ارواح نیاکان حل مى شود. آن گونه که هر پیشامد مثبت و خیرى را حاصل عنایت ارواح نیاکان مى دانستند. ژاپنى ها به رسم بدویان باستان اشیاء گرانبها را با مردگان دفن مى کردند. در فرهنگ مذهبى ژاپن به ارواح مردگان ((کامى ها)) مى گویند. کامى افسانه هاى متعدد دارد. مانند: کامى خانواده ، کامى کلان ، کامى ملت ، مخصوصا ارواح نیاکان امپراطور، کامى طبیعت ، آسمان ، درختان ، جنگلها، سنگها و اسباب آشپزخانه و… که او را جان و حیات مى بخشند. نیروى تصور و تخیل ژاپنى ها جهان را پر از ارواح خوب و بد مى سازد. در برخى روایات باستانى ژاپن آمده است که : هشت صد هزار کامى ارواح موجود است که برخى از این ارواح ، قدرتمندند و با نیروى فراوانى در جهان حکومت دارند که به صورت خدایان حقیقى در آمده اند.
((هیرانا)) مفسر مذهب ((شین تو)) که در قرن ۱۸ و ۱۹ میلادى مى زیسته ، تجزیه تحلیلى از دین ((شین تو)) دارد. او مى گوید: ((در این مذهب همه مردگان به صورت خدا جلوه گر مى شوند و حوادث جهان طبیعت ، معلول کار مردگان است . این مردگان هستند که سرنوشتها را تعیین مى کنند، جهان را مسکون مى سازند و انسانها را پدید مى آورند، مزارع و کشتزارها را حاصلخیز مى سازند و موجب پیدایش فصول چهارگانه سال مى گردند. و هم آنان هستند که بلا و قحطى و کارهاى خوب و بد از آنان صادر مى شود.))
و ادامه مى دهد: ((اگر مردم ارواح را فراموش کنند، در زندگى با ناملایمات دست به گریبان خواهند بود. این ارواح مردگان است که پاداش مى دهند یا مجازات مى کنند، مردگان به زندگان احتیاج دارند، پس باید که زندگان غذا و ما یحتاج مردگان را بر قبور آنان بگذارند.))
به گمان آنان ، زندگان به مردهاى مرده ، شمشیر و به زن هاى مرده ، آینه مى دهند. ژاپنى ها عقیده دارند که کشورشان خانه خدا و مملکت خداست و مردم ژاپن از نژاد الهى هستند که بر تمام مردم جهان برترى دارند. این طرز تفکر به تدریج به صورت روحانى درآمد و اعتقاد به ارواح رواج یافت .
