ژنرال اولچی موندوک

ژنرال اولچی موندوک:
اولچی ماندوک یک رهبر نظامی اهل گوگوریو در اوایل قرن هفتم میلادی بود که به طور موفقیت آمیزی از گوگوریو در مقابل سلسله چینی سویی دفاع کرد.اغلب از او به عنوان یکی از بزرگترین قهرمانان در تاریخ نظامی کره نام برده می شود.
مقدمه:اولچی در اوسط قرن ششم به دنیا آمد و در زمانی بعد از سال ۶۱۸ فوت کرد.زمان دقیق فوت وی مشخص نیست.کتاب “هدونگ میونگ جانگ جئون”(زندگی نامه ژنرال های مشهور کره ای)که در قرن هیجدهم و در سلسله چوسون نوشته شده است اشاره می کند که او اهل کوهستان “سئوک دا” در پیونگ یانگ بود.در زمان تولد وی امپراطوری گوگوریو به یک کشور قدرتمند و جنگ طلب تبدیل شده بود و پیوسته با سلسله های چینی از شمال و غرب و پادشاهی های کره ای باکجه و شیلا که به ترتیب در جنوب غربی و جنوب شرقی آن قرار داشتند و همسایگانش بودند؛ می جنگید.توازن قدرت بین سه امپراطوری تا زمانی که یک تاثیر خارجی از امپراطوری قدرتمند تر و بزرگ تری به نام تانگ باعث پیشی گرفتن شیلا شد؛ ادامه داشت.در سال ۵۸۹،خاندان سویی چین را برای اولین بار بعد از فروپاشی سلسله هان در سه قرن پیش متحد کرد.به زودی سویی چندین حمله نظامی بزرگ را بر علیه گوگوریو که نمی خواست به سویی تسلیم شود تدارک دید.اولچی موندوک مرد تحصیل کرده ای بود و در هنرهای رزمی و ادبی مهارت داشت.او سرانجام به مقام نخست وزیری گوگوریو رسید.نام وی (اولچی)ممکن است در واقع از القاب دربار گوگوریو باشد.

نبرد رودخانه سالسو:بعد از پیدایش سویی در سال ۵۸۹،صلحی شکننده بین سلسله جدید چینی و گوگوریو برای چندین سال به وجود آمد.در سال ۵۹۷ امپراطور یونگ یانگ از گوگوریو حمله ناگهانی را به سوی رودخانه لیائو که مرز سنتی بین گوگوریو و سویی بود تدارک دید.در پاسخ سویی به گوگوریو تهاجم برد اما مهاجمان به وسیله طوفان غافلگیر شدند و تهاجم شکست خورد.اما در اوایل قرن هفتم میلادی امپراطور یانگ از سویی؛ از مکاتبات مخفیانه گوگوریو با “ترک های خاقانات شرقی”اطلاع یافت.یانگ از یونگ یانگ درخواست کرد تا شخصا به سویی آمده و خودش را تسلیم کند یا اینکه خود را برای یک “گردش پادشاهانه از قلمروش”اماده کند.زمانی که یانگ در اجرای این طرح ناکام ماند؛ برای جنگ آماده شد.او ارتشی با ۱۱۳۳۰۰۰ هزار سرباز و بیش از دو ملیون نیروی کمکی و برون مرزی را جمع اوری کرد و خود آنها را در سال ۶۱۲ به مقصد گوگوریو فرماندهی کرد.آنها پنج سال برای آماده سازی ارتش صرف کردند.طول ردیف نظامیان سویی به ۳۲۰ مایل می رسید.انها به سرعت از استحکامات دفاعی مرز گوگوریو عبور کردند و کمپی را در ساحل رودخانه لیائو برپا کردند و آماده ساختن پل بر روی آن شدند.اولچی موندوک که در آن زمان به عنوان کلانتر منطقه ای مشغول فعالیت بود؛ برای کمک در دفاع از کشور فراخوانده شد و سربازان خود را برای رویارویی با نیروهای ممتاز سویی با استراتژی “عقب نشینی گول زننده،تقلب و حمله” آماده کرد.ژنرال اولچی موندوک که در تلاش برای یافتن نقاط ضعف نیروهای سویی بود؛ در ظاهر فریبنده یک تسلیم شده از کمپ چینی ها بازدید کرد.پادشاه به حرف های ژنرال اولچی موندوک گوش داد و به وی اجازه داد تا کمپ را ترک کند.بعد از مدت کوتاهی امپراطور یانگ تی نظرش را عوض کرد و در پی ژنرال راه افتاد اما دیگر خیلی دیر شده بود .
ژنرال فهمید که چه چیزی برای شکست نیروهای سویی نیاز دارد.او دانست که آذوقه ارتش سویی کم است و باید خطوط تدارکات آنها را قطع کرد.او نمونه کوچکی از یک جنگ چریکی را انجام داد و در واقع مکان و زمان درگیری را خود انتخاب کرد.او به نیروهای سویی اجازه داد که احساس پیروزی کنند و با وسوسه کردن آنها تله خود را برای ارتش دشمن آماده می کرد.بعد از اینکه نیروهای سویی از لیائو عبور کردند؛ گروه کوچکی برای حمله به شهر یودونگ گوگوریو فرستاده شدند.اما اولچی دریاسالار “کانگ ایسیک” و نیروهایش را برای رویارویی با آنها آنجا فرستاد و نیروهای سویی را از آنجا بیرون راندند.همزمان با ادامه ی فصل بارش باران نیروهای سویی چندین حمله کوچک دیگر را برای آزمایش گوگوریو ترتیب دادند اما حمله های بزرگ را تا قبل از اتمام فصل بارش باران به تاخیر انداختند.زمانی که بارش ها متوقف شد یانگ نیروهای خود را به کرانه رودخانه یارو در شمال غربی کره منتقل کرد و برای یک نبرد بزرگ آماده شد.با انجام نبردهای کوچک در زمان ها و مکان هایی که انتخاب کرده بود؛ اولجی نیروهای سویی را بیشتر و بیشتر از مرکز آذوقه و ذخایرشان دورتر کرد.ارتش پیش قراول سویی با بیش از ۳۵۰ هزار سرباز به قصد تصرف پیونگ یانگ(پایتخت گوگوریو)فرستاده شدند.بعد از اینکه به نیروهای سویی اجازه تصرف شهر داده شد؛ ژنرال اولچی در کمین منتظر آنها بود.نیروهای وی از جهات مختلف حمله کردند و نیروهای سویی را در نابسامانی کامل عقب راندند.سربازان اولجی ارتش عقب نشینی کرده سویی را تعقیب کردند و بسیاری از آنان را قتل عام کردند.منابع ثبت شده ادعا می کنند که تنها ۲۸۰۰ سرباز از نیروهای حجیم و پرتعداد سویی به ارتش اصلی چینی ها برگشتند.این نبرد که به عنوان نبرد سالسو معروف است به عنوان یکی از پیروزی های نظامی افتخار آمیز در تاریخ ملی کره شناخته می شود. اولچی سدی بزرگ بر رودخانه ی سالسو ساخته بود که باعث یک تشک آبی کم عمق شده بود.هنگامی که سربازان سویی در حال عبور از سد بودند؛ این تشک آبی شکست و جریان زیادی از آب را بر روی سربازان غافلگیر شده سویی آزاد کرد.این اتفاق باعث تقسیم ارتش سویی به دو دسته در دو طرف رودخانه شد و کار برای مبارزه با آنان آسان گردید.این جریان آزاد شده تقریبا باعث نابودی تمام ناوگان ارتش سویی با یک موج بزرگ شد.بعد از این نبرد زمستان شروع شد و نیروهای سویی که آذوقه شان در حال اتمام بود؛ مجبور شدند تا به خانه برگردند.
قطعه شهر اوجی موندوک:
در جنگ دوم بین گوگوریو و سویی اولچی موندوک با سربازان گوگوریو مانوری برگزار می کرد.آنها روزانه هفت مرتبه با ارتش سویی درگیر می شدند.هر مرتبه آنها وانمود می کردند که شکست خوردند و عقب نشینی می کردند. در نتیجه ارتش سویی را که خیال می کرد پیروز شده است به سوی جنوب می کشیدند.ارتش سویی سرانجام تا بیست کیلومتری پیونگ یانگ پیش رفت اما با پی بردن به خستگی و گرسنگی نیروهای پیش آمده و دشوار بودن فتح استحکامات دفاعی پیونگ یانگ “یوژونگ ون” (ژنرال سویی)دریافت که ادامه این نبرد غیرممکن است. برای کنایه زدن به “یو ژونگ وون” اولچی شعری با گوشه و کنایه نوشت و آن را به ژنرال دشمن فرستاد.ارتش سویی در نبرد سالسو نابود شد.
ترجمه شعر:
– مقصود الهی شما بایستی به آسمان ها راه پیدا کند
-برآورد هوشمندانه شما بایستی پلی به سوی زمین بزند.
– شما تمام نبردها را می برید و لیاقت نظامی شما بزرگ است.
– چرا رضایت نمی دهید و جنگ را پایان نمی دهید؟؟؟!!!
شعر او در مدارس کره آموزش داده می شود.
مرگ و میراث:اولچی موندوک محافظت ار دژ “سین را” در مقابل نیروهای مهاجم سویی مدیریت کرد اما مدت کوتاهی بعد فوت کرد.امپراطوری سویی شروع به متلاشی شدن کرد و یانگدی (امپراطور سویی)احساس کرد برای بدست آوردن دوباره قدرت فورا نیاز به گسترش امپراطوری خود دارد. اما دو تهاجم دیگر به گوگوریو توسط یانگدی در بهار سال آتی با فاجعه های مشابهی مواجه شد و سرانجام شورش های داخلی در چین سویی را وادار کرد تا قید تصرف گوگوریو را بزند.در سال ۶۱۸ سلسله سویی که عمر نسبتا کوتاهی داشت سقوط کرد و سلسله تانگ جایگزین آن شد.استراتژی و فرماندهی اولچی موندوک از گوگوریو در مقابل گسترش چین به سمت شبه جزیره کره جلوگیری کرد.
میراث:به عنوان یکی از برجسته ترین رهبران نظامی دوران گوگوریو،رهبری و هوش تکنیکی اولچی موندوک عامل سرنوشت سازی در شکست مهاجمان سویی بود.در مواجه با نیروهای مهیب سویی از لحاظ تعداد؛ او از استراتژی استفاده کرد که به وی اجازه داد تا یک پیروزی تضمین شده و سرنوشت ساز بدست آورد.از این دست پیروز های همراه با تدبیر بود که باعث شد وی جایگاهی دائمی در میان مشهورترین رهبران کره ای بدست آورد.کیم بو سیک (نویسنده کتاب سامگوک ساگی )نیز پیروزی بر سویی را به اولچی منتسب کرده است.در کره اولچی موندوک به عنوان یکی از بزرگ ترین شخصیت ها در تاریخ کشور شناخته می شود.در طول سلطنت پادشاه هیونگ جونگ از سلسله گوریو،زیارتگاه اولچی موندوک در نزدیکی شهر پیونگ یانگ ساخته شده بود.در سلسله بعدی یعنی چوسون؛ او به عنوان یک شخصیت قابل احترام باقی ماند.یانگ سئونگ جی (استاد و دیوان سالار رده بالای اوایل دوره چوسون)و آن جونگ بوک،تاریخ دان انجمن سیلهاک در اواخر دوران چوسون؛ هر دو با احترام از وی یاد کرده اند.
بعلاوه پادشاه سوکجونگ از سلسله چوسون دستور ساخت زیارتگاه دیگری به افتخار اولچی موندوک را در سال ۱۶۸۰ داده بود.در زمانی که کره از استعمار حکومت امپریالی ژاپن رنج می برد؛ ارزیابی جامعی از زندگی اولچی توسط “شین چه هو “(تاریخ دان کره ای)آغاز شد.او یک بیوگرافی در مورد اولچی در سال ۱۹۸۰ منتشر کرد و در آن وی را نمونه ای از روح ملی گرایی سنتی کره ای ها نام برد.اولجی موندوک هنوز هم به عنوان یک قهرمان کره ای مشهور است.یکی از برجسته ترین اساتید کره ای در قرن بیستم (لی کی بایک)در توضیحی می نویسد که تلاش های اولجی در توقف حمله سویی و پیروزی بر آن یکی از اولین نمونه های تلاش کره ای ها برای دفع چیرگی خارجی ها می باشد.امروزه گذرگاه اصلی مرکز شهر سئول (اولچی رو)به افتخار اولچی موندوک نام گذاری شده است.دومین درجه تزیینی اهدایی در ارتش کره جنوبی (درجه لیاقت نظامی ارتشبد نظامی اولچی)نیز به افتخار وی نام گذاری شده است.