بازرس مخفی که فاسدان را مجازات کرده و به فقرا کمک می نمود:

در اواخر سلسله چوسون فساد در فرمانداری های محلی شیوع پیدا کرده بود.اگر امول مردم مصادره شده یا توسط مقامات محلی مورد ضرب و شتم قرار می گرفتند، آنها جایی برای دادرسی نداشتند.اما کسی بود که مردم می توانستند روی او حساب باز کنند و آن شخص کسی جز بازرس مخفی پارک مون سو نبود.او در محل حاضر می شد و در لباس های ژولیده تقریبا بی ابهت به نظر می رسید.اما زمانی که زمان مناسب فرا می رسید و او تمام مدارک را بر علیه مقامات فاسد جمع اوری می کرد، وی کلاهبرداران را دستگیر کرده و اموال و پول ها را به فقرا برمی گرداند.

بازرس مخفی شغلی مخصوص بودکه توسط خود پادشاه به منظور تحقیق در مورد اعمال مقامات دولت محلی و چگونگی رفتار آنها با ساکنین بومی منصوب می شد.آن به هیچ وجه شغلی آسان نبود.به منظور ممانعت از لو رفتن هویت و مقصد بازرسان مخفی ، آنها به محض منصوب شدن هانیانگ ( سئول امروزی) را ترک می کردند و به منظور شناخته نشدن روزی ۳۰ الی ۴۰ کیلومتر پیاده روی می کردند.

این کار شغل خطرناکی نیز بود زیرا بعضی مقامات شیاد به منظور ممانعت از افشای خطاهای خویش حتی بازرسان را مسموم نیز می کردند.پادشاه تنها آنهایی را برای این کار انتخاب می کرد که صداقت اخلاقی بالایی داشتند.در میان تعداد زیادی بازرس مخفی که بالغ بر چهار قرن بعد از پایه ریزی این سیستم در سال ۱۵۰۹ کار کردند، مشهورترین آنها پارک مون سو بود.

شناخته شده ترین بازرس مخفی:

پارک مون سو در سال ۱۶۹۱ در هفدهمین سال سلطنت پادشاه سوکجونگ به دنیا آمد.او حرفه دولتی خود را در سال ۱۷۲۳ به عنوان یک کاتب تاریخی شروع نمود. او یک سال بعد ترفیع یافت اما مدتی بعد وی از کار اخراج شد زیرا سپر بلای یک دشمنی سیاسی شده بود.

اما زمانی که پادشاه یونگ جو اصلاحاتی در سطح دربار در سال ۱۷۲۷ به منظور تحت تسلط دراوردن احزاب سیاسی انجام داد، پارک دوباره در مقام خود گماشته شد.با پی بردن به صداقت و سلامت دیدگاه های سیاسی وی، پادشاه او را به عنوان بازرس مخفی به منطقه ی یونگ نام فرستاد. تا ماه مارس سال ۱۷۲۸، پارک به منظور تحقیق در مورد خطاهای مقامات محلی و معزول کردن آنها در صورت اثبات جرمشان به تمام مناطق جنوب شرقی کشور سفر نمود. او همچنین اموال به ناحق تصرف شده را به صاحبان برحقشان برمی گرداند و  افراد واجد شرایط و قابل احترام را برای پر کردن پست های خالی منصوب می کرد.اعمال عادلانه وی در برابر مقامات قدرتمند باعث شد او به یک قهرمان بومی در بین مردمان عادی تبدیل شود.

پارک مجددا در هفتمین سال سلطنت پادشاه یونگ جو به منظور تحقیق در مورد قحطی و ناآرامی های پس از آن در مناطق جنوبی فرستاده شد.او اموال و ثروت  شخصی خود را به فقرا بخشید و گزارش وخامت اوضاع را به پادشاه فرستاد.زمانی که او در حال بازدید از منطقه گیونگ سانگ در جنوب شرقی بود، وی الوار و خانه هایی را دید که در روی دریا شناور هستند و اینگونه به این نکته پی برد که یک سیل بزرگ منطقه شمالی را در برگرفته است.او دستور داد که فورا ۴۸۰۰۰۰ کیلوگرم غلات به سمت منطقه ی هامگیونگ در شمال به منظور تسکین قحطی پس از سیل بارگیری شود.

علاوه بر پست وی به عنوان یک بازرس مخفی، پارک در بسیاری دیگر از جایگاه های دولتی به مانند وزیر دفاع ، وزیر عدلیه و فرماندار منطقه گیونگ سانگ به ایفای نقش پرداخت. اما منابع نشان می دهد که او تنها چهار بار در سال های ۱۷۲۷، ۱۷۳۱ ، ۱۷۴۱و  ۱۷۵۰ به ایفای نقش پرداخت. اما چیزی که او برای علاج شرایط نا امیدانه ی فقرا و مقابله با مقامات دولتی رده بالا در تصحیح بی عدالتی اجتماعی انجام داد، باعث به وجود آمدن چندین افسانه و یک داستان تخیلی کلاسیک به نام ” داستان اوسا ( بازرس مخفی) پارک مون سو” شد.

اما دلیلی برای شهرت فنا ناپذیر پارک به عنوان صادق ترین مقام سلسله چوسون حتی پس از مرگش در سال ۱۷۵۶ وجود دارد. آن به این دلیل بود که او با مقاومت بی رحمانه در برابر مقامات قدرتمند نشان داد که یک خدمتکار عمومی چگونه باید باشد و صادقانه به علایق مردم فقیر علاقه نشان می داد.