موسیقی دان بزرگ پارک یون

آشکار نمودن رویای پادشاه سجونگ در مورد موسیقی:

در روز سال جدید قمری در سال ۱۴۳۳ که مصادف با پانزدهمین سال سلطنت پادشاه سجونگ نیز بود، یک مهمانی مخصوص برای مقامات دربار در کاخ چانگ دوک برگزار شد.
این ضیافت که با نام هوریه یون شناخته می شود، تشریفات مذهبی مهمی در کشور بود که برای بالا بردن ارتباط مابین پادشاه و زیر دستانش ترتیب داده می شد. مراسم آن سال که در ابعاد و شکوه بی نظیر بود، با اجراهای فوق العاده حدود ۵۰۰ موسیقی دان و رقاص به همراه بحث هایی ما بین پادشاه و ملازمانش همراه شد.
این مهمانی اهمیت قابل توجهی در تاریخ موسیقی کشور داشت. پادشاه سجونگ که یکی از بزرگترین رهبران تاریخ کره می باشد، بعد از رسیدن به تاج و تخت در سال ۱۴۱۸ از فلسفه ییک (yeak) که به آداب خوب و موسیقی مربوط می شود، به عنوان فلسفه سیاسی ایده آل کنفسیوسی حمایت می کرد.پادشاه به امید بنیان گذاری نظم با آداب مناسب و رسیدن به وحدت ملی از طریق موسیقی، در سال ۱۴۲۴ بر پروژه رویا پردازانه باز آرایی موسیقی ملی سوار شد.
مهمانی سلطنتی سال ۱۴۳۳ محلی برای گزارش در مورد نتیجه ۹ سال تحقیق و باز آرایی موسیقی درباری به پادشاهی بود که رویای ساختن جهان ایده آل کنفسیوسی بر پایه فلسفه ییک را داشت. و آن پارک یون بود که به پادشاه کمک نمود تا به این رویا دست یابد.

پسری که فلوت می نوازد:

پارک یون در سال ۱۳۷۸ در شهر یونگ دونگ در منطقه چانگ چونگ شمالی به دنیا آمد. گفته می شود که گریه نوزاد به مانند صدای زیبای یک فلوت بود. اشتیاق وی در مورد موسیقی در بخش آتی به خوبی مشهود است. زمانی که او به منظور شرکت در آزمون کشوری و تماشای دلقکی که با فلوت به اجرا می پردازد به هانیانگ (سئول امروزی)رفت، او در مورد پرسش از آن دلقک برای تصحیح اشتباهات خود در مورد اجرای فلوت مشتاق بود. وی در عود سنتی کره ای بیپا، سنتور شش تار کره ای یا گومونگو و فلوت ماهر بود. اما استعداد موسیقیایی برای به دست اوردن یک پست دولتی مثمر ثمر نبود. فراتر از آن، پدر و پدربزرگش پست های مهمی را در دولت در اختیار داشتند. اینچنین بود که او به جای یادگیری موسیقی خود را وقف مطالعه نمود و برای شروع زندگی اش به عنوان یک مقام دولتی، در سن ۲۸ سالگی آزمون کشوری را گذراند.

بازسازی موسیقی درباری چوسون:

پارک زمانی که به عنوان کارمند انجمن مسئول آموزش ولیعهد (پادشاه سجونگ آینده) به انجام وظیفه می پرداخت، مجددا شروع به بروز استعداد موسیقیایی خود نمود.
پادشاه در انتخاب افراد با استعداد ماهر بود. زمانی که او هنوز شاهزاده بوده و از پارک یون می آموخت، چشمانش به معلم وی که پر از اشتیاق برای موسیقی بود دوخته می شد. بعد از اینکه سجونگ به پادشاهی رسید، او پارک را به عنوان یک مقام عالی رتیه دفتر دولتی که با امورات مرتبط با موسیقی سر و کار داشت منصوب کرد.
در آن زمان، پایه های سلسله جدیدا تاسیس شده چوسون در حال شکل گرفتن بود و پادشاه سجونگ می کوشید تا موسیقی را که برای رخدادهای مختلف کشوری مورد استفاده قرار می گرفت  باز چینی کند. پست جدید به پارک این امکان را داد تا استعداد موسیقیایی خود را شکوفا کند.
او در مورد موسیقی بومی که از دوران شیلا به ارث رسیده بود، موسیقی سلسله چینی تانگ و موسیقی درباری سلسله چینی سونگ تحقیقاتی انجام داد. وی یک کتاب موسیقی نوشت که در آن اصول نت های موسیقی را شرح داده و حاوی تصاویر ابزار آلات موسیقیایی بود. وی همچنین انواع مختلفی از آلات را برای موسیقی درباری ساخته یا بهبود بخشیده و صداهای آن ابزار آلات را به خوبی کوک نمود. در نتیجه زمانی که ۱۳۹ آلت موسیقیایی با یکدیگر اجرا می شدند، در یک هارمونی فوق العاده کار می کردند.
پارک برای این پروژه بزرگ تمام وقت در مورد موسیقی تفکر می نمود. او با دست خود ضرباتی آرام به قفسه سینه خود زده و با صدای نرم حاصله از این کار به مطالعه زیر و بمی و نواهای موسیقی می پرداخت. بعد از ده سال کار طاقت فرسا، پارک توانست نواهای ابزار آلات موسیقی را بهبود بخشده، نت های موسیقی تدوین کند و موسیقی درباری را اصلاح نماید. در انجام این کار، او سیستم پایه ای موسیقی سنتی را بر اساس نئو کنفسیوسیسم باز آرایی نمود. اما او با مصایب غیر منتظره ای نیز روبرو گشت.

ما ترک ابدی:

پسر پارک، گی وو، توسط شاهزاده سویانگ که در سال ۱۴۵۳ کودتای ترتیب داده و قدرت را غصب کرد، به علت مقاومت اعدام شد. پارک بعد از از دست دادن شغلش به زادگاهش بازگشت. چهار سال بعد، او در سن ۸۱ سالگی در تنهایی درگذشت.
بعد از مرگش، پارک به همراه وانگ سان آک از گوگوریو و یوروک از شیلا به عنوان یکی از سه موسیقی دان بزرگ تاریخ کره مورد احترام قرار گرفت. میراث وی در قلوب مردم کره باقی مانده است زیرا هر ساله فستیوال نانگی که از روی لقبش نامگذاری شده است، در زادگاه او برگزار می شود.