تاریخچه نیروی دریایی کره

تاریخچه نیروی دریایی کره به هزاران سال قبل و زمان های ماقبل تاریخ برمیگرد، زمانیکه قایق های ساده ماهیگیری مورد استفاده قرار میگرفتند. تاریخ نیروی دریایی نظامی به دوران سلسله های سه پادشاهی و شیلای متحد در قرن هفتم میلادی برمیگردد. به دلیل حملات ساحلی مستمر ژاپنی های وا و سایر قبایل وحشی، کشتی سازی کره برای مقابله با این تهدیدات در جستوی برتری برآمد. در خلال عهد شیلای متحد، جانگ بوگو که بازرگان بود، به عنوان یک دریاسالار ظهور کرد و اولین تجارت دریایی را در بین کشورهای شرق آسیا به وجود آورد. در طی سلسله گوریو، کشتی های چوبی ستبر ساخته شدند و برای نبرد در برابر دزدان دریایی مورد استفاده قرار گرفتند. کشتی سازی کره ای بار دیگر در خلال جنگ ایمجین در زمانیکه دریاسالار یی ناوگان های پیشرفته ژاپنی ها را شکست داد به برتری دست یافت.

امروزه کره جنوبی بزرگترین کشور کشتی ساز جهان و همچنین سازنده و صادر کننده کشتی ها در سطحی جهانی می باشد. نیروی دریایی کره جنوبی تلاش های خویش را بر افزایش تعداد، توسعه کشتی های جدید و تبدیل شدن به یک قوای دریاهای آزاد در سال ۲۰۲۰ متمرکز کرده است.

دوران سه پادشاهی کره ای:

کشتی ها از زمان عهد سه پادشاهی کره ای توسعه و مورد استفاده قرار می گرفتند. به دلیل فراوانی آب های ساحلی در اطراف شبه جزیره کره، کره ای ها برای بهره گیری از منابع قایق های ماهگیری ساده را توسعه دادند.

بکجه که یکی از سه پادشاهی ها به شمار می رفت، برای اولین بار اقدام به توسعه نیروی دریایی و تجارت محصولات از طریق دریا کرد. همچنین بکجه راهی ارتباطی برای ترویج بودائیت و فرهنگ کره ای و چینی به ژاپن را فراهم نمود. اما با افزایش قدرت گوگوریو و ظهور پادشاه گوانگتو کبیر، طولی نکشید که نیروی دریایی بکجه در اواخر قرن چهارم میلادی شکست خورد. همچنین گوگوریو چندین تهاجم نیروی دریایی چین را در کشاکش جنگ های خود با چین دفع کرد. در طی جنگ های گوگوریو – سویی، گوگوریو یک ناوگان مهاجم چینی را در سال ۵۹۸ در دریای بوهای با شکست مواجه نمود.

دوران دولت های شمالی – جنوبی:

در سال ۷۳۲، نیروی دریایی بالهه به شبه جزیره شاندونگ حمله کرد و بزرگترین بندر امپراطوری تانگ در شرق به نام دنگ ژو را از بین برد.

بعد از شکست دادن گوگوریو با تشکیل ائتلافی با چینی های تانگ در سال ۶۶۸، شیلا توانست شبه جزیره کره را متحد کند. فلسفه و فرهنگ کره در آن زمان به نقطه اوج خود رسید و شیلای متحد شبکه تجاری بزرگی را با چین و ژاپن برقرار داشت.

شیلا به مانند پادشاهی های کره ای پیشین کنترل قدرتمندانه ای را بر مسیرهای تجاری و قلمرو اقیانوسی خویش اعمال می کرد زیرا دزدان دریایی چینی و ژاپنی اقدام به تعرض به مسیرهای تجاری روی دریا می نمودند. اما در حدفاصل بین سال های ۸۲۸ تا ۸۴۷، تاجری شیلایی به نام جانگ بوگو به شهرت رسید و به منظور دفع دزدان دریایی و اعمال کنترل بر مسیرهای تجاری کره، یک نیروی دریایی را جمع آوری کرد. سرانجام جانگ در جزیره واندو به مامور عالی رتبه دولت در زمینه امور بحری تبدیل شد.

جانگ بوگو یک پایگاه دریایی به نام چونگ هه چین در جزیره واندو تاسیس کرد تا بتواند به پروردن تجارت با چین و ژاپن بپردازد و دزدان دریایی را ریشه کن کند.

با کنترل پایدار بر حقوق دریایی، شیلا در زمینه صلح حاکمیت خویش کامیاب گشت. اما کشمکش های داخلی کشور را تضعیف کرد و پس از در گرفتن جنگ هایی در خلال عهد سه پادشاهی جدید، شیلا در سال ۹۳۵ به دست گوریو افتاد.

دوران سلسله گوریو:

کشتی سازی کره ای مجددا در خلال عهد گوریو به برتری دست یافت. کشتی سازان گوریو در قرن یازدهم میلادی کواسون یا قایق نیزه ای را توسعه دادند. این کشتی ها برای کوبیدن و از بین بردن کشتی های دزدان دریایی ژاپنی طراحی شده بودند که به شهرهای ساحلی کره ای حمله ور می شدند. کشتی های گوریو به لحاظ ابعاد و دوام بسیار بزرگ و قدرتمند بودند و بزرگترین آنها می توانست تعداد دویست یا بیشتری از ملوانان مبارز را با خود حمل کند.

چو موسون که یک دانشمند اهل گوریو بود، توپ های کره ای را در قرن چهاردهم میلادی توسعه داد. طولی نکشید که این توپ ها در کشتی های جنگی گوریو مورد استفاده قرار گرفتند و با موفقیت در برابر حملات مغول ها آزمایش شدند. در خلال حمله مغول ها به ژاپن در سال ۱۲۸۱، در میان حدود ۹۰۰ کشتی گوریو که به همراه کشتی های مغولی های یوان در تهاجم مشارکت داشتند، تنها تعداد اندکی از کشتی های گوریو آسیب دیدند در حالیکه بیشتر کشتی های قوای مهاجم مغول ها در ” کامیکازی ” یا ” باد الهی ” از بین رفتند. نیروی دریایی گوریو از سال ۱۳۸۰ به طور گسترده ای به توپ های سوار شده روی کشتی هایش روی آورد و در حمله ای که به ناوگان بزرگی از دزدان دریایی واکو در کرانه رودخانه گیوم روی داد، تقریبا تمامی ناوگان واکو به هزیمت رفتند. اولین نبرد توپخانه ای جهان در نزدیکی سواحل کره روی داد. در نبرد چینپو (۱۳۸۰)، هشتاد کشتی جنگی گوریو که به سلاح های گرم اختراعی توسط چوی موسون مسلح شده بودند، ۵۰۰ کشتی ژاپنی های واکو یا کشتی های دزدان دریایی را غرق کردند. همچنین در سال ۱۳۸۳، دریاسالار جونگ جی ۱۷ کشتی دزدان دریایی واکو را با استفاده از توپ های سوار شده بر روی کشتی نابود کرد. در سال ۱۳۸۹ مجموعا ۳۰۰ کشتی واکو نابود شدند و بیش از صد زندانی کره ای در یورشی به جزیره تسوشیما که به دستور یی سونگ گه انجام شده بود آزاد گشتند.

دوران سلسله چوسون:

در سال های اولیه دودمان چوسون، نیروهای دریایی به دلیل مواجه با موضوع دزدان دریایی به اوج خود در عدد پنجاه هزار پرسنل رسید.

اما عملکردهای دریایی در خلال سلسله چوسون به عدم استعمال کشیده شد، در حالیکه کشتی های ماهیگیری بر عملکرد و رونق خویش استمرار بخشیدند. به دلیل صلح نسبی که در خلال عهد چوسون برقرار بود، کل نیروی نظامی چوسون تضعیف شد و مورد غفلت قرار گرفت. همچنین با سیاست پادشاهان کره ای که بر کشاورزی و ایده آل های کنفسیوسی تمرکز داشت، نیروی دریایی کره به همراه باقی ارتش کره به طور پیوسته ای تضعیف شد.

اما پادشاه سجونگ در سال ۱۴۱۹ یی جونگ مو را به قصد نابود کردن ژاپنی ها در جزیره تسوشیما در طی لشکرکشی اویی فرستاد. این اقدام در پاسخ به یورش های دزدان دریایی واکو به شهرهای ساحلی کره صورت پذیرفت. یی ۲۲۷ کشتی کره ای و در حدود هفده هزار سرباز را با خود برد و با حمله به استحکامات ژاپنی ها در جزیره تسوشیما، نابودی محصولات کشاورزی و کشتن دزدان دریایی و جزیره نشینان ژاپنی، موفق شد کشتی های آنان را غارت کند. خاندان سو که در آن زمان مسندی حاکمیتی در ژاپن داشتند، تسلیم شده و تقاضای پرداخت خراج دادند. کره به خاندان سو اجازه داد تا بتواند با لنگرگاه های ساحلی کره داد و ستد داشته باشد به این شرط که دزدان دریایی ژاپنی سرکوب شوند.

سرانجام کره کشتی های چوبی قدرتمندی به نام پانوکسون که ستون فقرات نیروی دریایی چوسون را تشکیل می داد ساخت. در قرن پانزدهم میلادی و به دستور پادشاه سجونگ، توپ های قدرتمندتری توسعه یافته و آزمایش شدند. این توپ ها که بر روی کشتی های جنگی مورد استفاده قرار میگرفتند، در طی اقدام در برابر کشتی های دزدان دریایی ژاپنی به شدت موفقیت آمیز بودند. پانوکسون ها و نیروی دریایی کره در خلال تهاجمات ژاپنی ها به کره (۱۵۹۸-۱۵۹۲) به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفتند، این اتفاق زمانی روی داد که استراتژی فوق العاده دریاسالار یی سون شین ناوگان های ژاپنی ها را با ناکامی مواجه ساخت. همچنین دریاسالار یی کشتی لاک پشتی را بر اساس یک طرح قدیمی توسعه داد.

نیروی دریایی چوسون در پایان قرن نوزدهم میلادی هیچ قوای بحری به جز دژهای دفاعی ساحلی نداشت. اگرچه با تاسیس یک مدرسه دریایی تلاشی به منظور مدرن سازی نیروی دریایی صورت گرفت، اما نیروی دریایی چوسون در سال ۱۸۹۵ به پایان راه خود رسید. دولت امپراطوری کره در سال ۱۹۰۳ اولین کشتی جنگی مدرن خود به نام یانگمو را خریداری کرد. سنت دریایی کره پس از اینکه این کشور در سال ۱۹۱۰ توسط امپراطوری ژاپن تصرف شد از هم گسیخت.

در خلال عهد استعمارگری ژاپن (۱۹۴۵-۱۹۱۰)، نیروی دریایی سلطنتی ژاپن پایگاهی دریایی (ناحیه محافظتی چینکای) در جنوب کره (در جینهه کنونی) ساخت.