شاهزاده خانم جونگ میونگ

شاهزاده خانم جونگ میونگ (۲۷ ژوئن ۱۶۰۳ – ۸ سپتامبر ۱۶۸۵) شاهزاده خانم سلطنتی دودمان چوسون بود که تنها دختر پادشاه سونجو و ملکه اینموک به شمار می رفت. او خواهر بزرگتر شاهزاده بزرگ یونگ چانگ و همسر هونگ جو ون بود. همسر جونگ میونگ سنی به مراتب کمتر از وی داشت. او در خلال سلطنت برادر ناتنی بزرگترش (گوانگهه گون از چوسون) سختی های زیادی را متحمل و عنوانش ملغی اعلام شد. اما بعدها و پس از اینکه برادر زاده ناتنی اش اینجو از چوسون به عنوان پادشاه جدید به تخت نشست و جایگزین گوانگهه شد، جونگ میونگ از نو به مقام اولیه خود رسید و عنوانش بازگردانده شد.

همچنین گفته می شود زندگی اش به مانند جدش شاهزاده خانم گیونگ هه و نواده اش شاهزاده خانم دوک هه که به خاطر سرنوشت تاسف آورشان به عنوان شاهزاده خانم های دودمان کره ای چوسون مشهور بودند، شکننده و رقت انگیز بوده است.

زندگی نامه:

اوایل زندگی:

شاهزاده خانم جونگ میونگ به عنوان تنها دختر سونجو از چوسون و ملکه اینموک به تاریخ ۲۷ ژوئن ۱۶۰۳ چشم به جهان گشود. در آن زمان پدرش ۵۲ ساله و مادرش ۱۹ ساله بود. اختلاف سنی زیاده به وجود آمده این شبهه را در ذهن ها متبادر می ساخت که شاهزاه خانم جونگ میونگ نوه سونجو می باشد اما سونجو علیرغم اختلاف سنی جونگ میونگ را مورد لطف و محبت خویش قرار می داد، تا جاییکه او دختر محبوب سونجو شد.

اما پدرش در شانزدهم مارس ۱۶۰۸ در ۵۵ سالگی و زمانیکه جونگ میونگ ۶ سال و برادر کوچکترش ۳ سال داشتند چشم از جهان فرو بست.

رسیدن گوانگهه گون به سلطنت و حصر:

پس از مرگ پدرش، برادر ناتنی بزرگترش ولیعهد گوانگهه سلطنت را بدست گرفت. پدر بزرگ مادری اش کیم جه نام و برادر جوان ترش شاهزاده بزرگ یونگ چانگ در ماجرای گه چوک اوکسا دخیل بودند و به خاطر اهانت و توطئه چینی بر علیه پادشاه بایست اعدام می شدند. بعدها شاهزاده بزرگ یونگ چانگ در نه سالگی به علت مسموم شدن درگذشت. آنگاه او و مادرش در قصر غربی محبوس شدند.

وی به عنوان یک کودک به نوشتن علاقه داشت و زمانیکه در قصر غربی محبوس بود، او نویسه هایی که اجداد والدینش را همانند بود می نوشت و مایه تسلی مادر محبوبش می شد. این نوشته ها بعدا با عنوان هواجونگ شناخته شد. اما شاهزاده خانم زمانیکه در دهه های ۳۰ الی ۴۰ زندگی اش قرار داشت، دیگر اقدام به نوشتن نکرد.

گفته می شود او در دوازده سالگی به بیماری ابله مبتلا شد. بر اساس خاطرات گه چوک، حزب شمالی ها به عنوان حامیان گوانگهه در مورد این اخبار بسیار راضی و خشنود به نظر می رسیدند. در آن زمان موهوماتی در مورد غیر قابل درمان بودن ابله وجود داشت اما با اینحال آن برای فرستادن تعمدی گوشتی که در آن نزدیکی خرد خرد نشده بود کافی به نظر می رسید. از این روی که یک شاهزاده خانم نمی توانست به سلطنت دست یابد، فرض بر این نهاده شده است که مادر و برادر بزرگترش مشتاقانه دوست داشتند تا وی بهبود یابد.

زمانیکه حزب غربی ها اطمینان حاصل کرد که آنها نمی توانند قصر را ترک کنند، ملکه اینموک مادر شاهزاده خانم که می ترسید دخترش به بیرون برده شود به دروغ عنوان کرد که شاهزاده خانم درگذشته است. او در آن زمان که مصادف با سال ۱۶۱۸ می شد، تنها ۱۶ سال داشت. پنج سال بعد در سال ۱۶۲۳، گوانگهه از جایگاهش عزل و شاهزاده نیونگ یانگ جانشین وی شد.

ازدواج:

پس از عزل گوانگهه گون، بحثی در میان مقامات درباری در مورد تنزل مقام مادرش (که ملکه دواگر شده بود) به رتبه یک همسر سلطنتی مطرح شد. بدین ترتیب شاهزاده خانم نیز به مرتبه یک اونگ – جو (شاهزاده خانم هایی که مادرانشان ملکه نبودند) تنزل رتبه می یافت. یی یی چوم که این رویه را نمی پسندید شاهزاده خانم را وادار ساخت تا در خارج از قصر ازدواج کرده و زندگی کند، اما ازدواجش به مانند یک اونگ – جو خواهد بود.  اما مادر شاهزاده خانم که در آن زمان ها از پسر خویش جدا شده و وی را از دست داده بود، نمیخواست تا تنها دخترش را از دست داده و از او نیز جدا شود. بنابراین وی فورا به منظور آزادی دخترش به گاونگهه گون از چوسون درخواست داد.

بعدها و در سال ۱۶۲۳، زمانیکه برادر زاده ناتنی اش اینجو از چوسون جانشین گوانگهه شد، شاهزاده خانم از نو به مقام سابق خود رسید و اجازه یافت تا به همراه مادرش در قصر چانگدوک زندگی کند. در آن زمان وی ۲۱ سال داشت و به این دلیل که در آن برهه از تاریخ دختران در سنین بسیار پائینی ازدواج می کردند، پیوند زناشویی برای شاهزاده خانم بسیار سخت به نظر می رسید زیرا سن وی برای ازدواج بسیار زیاد قلمداد می شد. وقتی که شاهزاده خانم در یافتن شوهری با سن مشابه با وی ناکام ماند، او تصمیم گرفت تا شخصی جوان تر از خودش را برگزیند. به این دلیل که ازدواج سایر شاهزاده خانم ها مدت ها پیش اتفاق افتاده بود و به نظر می رسید او در میان شاهزاده خانم های چوسون دیر هنگام ترین ازدواج را داشته است، اما حقیقت این است که خواهر ناتنی و برادر زاده ناتنی اش در سنی بزرگتر از وی به خانه بخت رفتند. به همین خاطر دربار به او دستور داد تا در ازدواج تعجیل کند. علت به تعویق افتادن ازدواج شاهزاده خانم مشخص نیست اما به نظر می رسد به دلیل شرایط محیطی آن روزگار یا به خاطر ترس مادر شاهزاده خانم از اینکه در صورت ازدواج دخترش وی نخواهد توانست در قصر زندگی کند و در منزل خویشاوندان سببی اش خواهد زیست بوده باشد.

پس آنگاه در ۲۶ سپتامبر ۱۶۲۳ گزینشی برای تعیین شوهرش به وجود آمد و تنها ۹ مرد به مرحله نهایی گزینش راه یافتند. برنده این گزینش شخصی به نام هونگ جو ون نام داشت. وی پسر هونگ یونگ از طایفه پونگسان هونگ بود. اما در آن زمان هونگ جو ون که جوان تر از شاهزاده خانم بود، تنها ۱۸ سال داشت. همچنین گفته می شود هونگ جو ون یک نامزد داشته است اما نامزدی خویش را برای ازدواج با شاهزاده خانم به هم زده بود.

با اینحال در این حین مادر شاهزاده خانم که حال ملکه دواگر سوسونگ نامیده می شد، بر سر اسبی که تنها پادشاه می توانست سوار آن شود با هونگ جو ون که شخصیتی رک داشت به مشکل برخورد. اینجو که حال پادشاه جدید چوسون لقب گرفته بود، موضوع رو مورد بررسی قرار داد و به مخالفت با موضوع مذکور برخواست. اما او نمی توانست ملکه دواگر را سرزنش کرده یا مجازات کند زیرا وی همچنان به ملکه دواگر به عنوان مادرش احترام قائل بود. پس از ازدواج، اینجو قصر اینگیونگ را به عنوان ملک اربابی اش با هونگ به شاهزاده خانم بخشید و عنوان جونگ چول را نیز به او داد. اما به علت ترس از ساختگی بودن، او از سیاست روی برگرداند و تنها به دوخت و دوز و خانه داری متمرکز شد.

در اصل کتاب گیونگ گوک ته جون تصریح کرده است که قدمت منزل یک شاهزاده خانم نمی تواند از پنجاه سال فراتر رود. اما اینک خانه وی دویست ساله بود. او در ناحیه گیونگ سانگ از تجمل خارق العاده ای مثل زمینی به وسعت ۸۰۷۶ متر مربع که به وی اعطا شده بود بهره مند گشت. زمینی که به شاهزاده خانم داده شده بود، تا زمان دوره استعمار ژاپنی ها گرفتار بدنامی های ناشی از مشاجرات مالکیت موقت بود. او بعدها ۷ پسر و یک دختر برای هونگ جو ون بدنیا آورد.

پس از مرگ ملکه اینموک:

پس از مرگ مادرش، پیدا شدن نامه هایی در قصر محل زندگی ملکه دواگر سو ظن پادشاه اینجو و پادشاه هیوجونگ را برانگیخت. سپس شاهزاده خانم جونگ میونگ و بانوان درباری که در موضوع دخیل بوده و با آن همراهی می کردند یکی پس از دیگری دستگیر شدند. آنها همچنین مورد شکنجه قرار گرفته و برای برخی از آنان حکم اعدام صادر شد. حتی پس از شکنجه و دریافت چندین حکم نیز با وی به عنوان عضو بالغ خانواده اش در خلال سلطنت پادشاه هیون جونگ و پادشاه سوک جونگ به بهترین شکل رفتار شد.

اواخر زندگی:

شاهزاده خانم جونگ میونگ ۱۳ سال بیشتر از شوهرش عمر کرد و از زمان سلطنت پدرش پادشاه سونجو تا زمان حکمرانی پادشاه سوکجونگ که از خویشاوندان ناتنی اش بود زیست. او بعدها در هشتم سپتامبر ۱۶۸۵ در ۸۲ سالگی درگذشت. وی پس از مرگش در جوار آرامگاه شوهرش به خاک سپرده شد. او شاهزاده خانمی بود که در میان تمامی شاهزاده خانم های دودمان چوسون که در منابع تاریخ اسمی از آنها برده شده است، بیشترین طول عمر را داشت.