زندان سودمون
تالار تاریخی زندان سودمون موزه و زندان سابقی است که در منطقه سودمون گو در سئول پایتخت کره جنوبی قرار دارد. ساخت آن از سال ۱۹۰۷ شروع شد. این زندان در دوازدهم اکتبر ۱۹۰۸ با نام گیونگ سونگ گاموک افتتاح شد. در طی اوایل دوران استعمار ژاپن این مکان زندان کیجو (کیجو کانگوکو، تلفظ ژاپنی گیونگ سونگ گاموک می باشد) نامیده می شد. نام این زندان در سال ۱۹۲۳ به زندان سودمون تغییر یافت و بعدها چندین نام دیگر نیز داشت.
زندان سودمون توسط یک معمار ژاپنی طراحی شده است. این مکان جایی است که سربازان ژاپنی پیروان جنبش استقلال کره را شکنجه و سپس اعدام می کردند.
تاریخ:
این زندان در خلال عهد استعمار ژاپن برای حبس فعالان آزادی خواه کره ای مورد استفاده قرار می گرفت و می توانست به صورت اسمی در حدود ۵۰۰ زندانی را در خود جای دهد. آن امکانات مجزایی برای زنان و دختران جوان داشت. در سال ۱۹۱۱، کیم کو زندانی شد. او یکی از مهم ترین اشخاص در جنبش آزادی خواهانه کره ای ها به شمار می رفت.
در سال ۱۹۱۹ و مدت کوتاهی پس از جنبش اول مارس، تعداد زندانیان به شدت افزایش یافت. در حدود سه هزار فعال آزادی خواه در بند بودند و مدت کوتاهی قبل از پایان استعمار در سال ۱۹۴۵، شمار زندانیان ۲۹۸۰ تن ثبت گردید. تا دهه ۱۹۳۰ میلادی، به علت افزایش تعداد فعالان استقلال طلب زندانی شده کره ای، زندان حدودا ۳۰ بار گسترش یافت. در بین حبس شدگان پس از جنبش اول مارس نام ریو گوان سان نیز به چشم میخورد که بر اثر شکنجه های اعمالی بر وی درگذشت.
مجموعا حدود چهل هزار مبارز آزادی از درب جلویی زندان عبور کردند. از جمع آنان، تقریبا ۴۰۰ نفر اعدام شده یا در حالیکه در این محل زندانی بودند به علل دیگری درگذشتند.
پس از پایان عهد استعمار در سال ۱۹۴۵ که بعد از تسلیم شدن ژاپن در جنگ جهانی دوم به وقوع پیوست، این زندان توسط دولت کره جنوبی مورد بهره برداری قرار گرفت و با نام های رسمی گوناگونی مثل زندان سئول تا سال ۱۹۶۱، موسسه اصلاحی تا سال ۱۹۶۷ و مرکز حبس سئول تا بسته شدن آن در سال ۱۹۸۷ شناخته می شد. این مکان با زندان دیگری در شهر اویوانگ واقع در منطقه گیونگ گی جایگزین شد.
این محل در سال ۱۹۹۲ به تالار تاریخی زندان سودمون اختصاص یافت که بخشی از پارک استقلال سودمون را شامل می شود. هفت مورد از پنجاه بنای اصلی مجموعه زندان به عنوان یادبودهای تاریخی مورد حفاظت قرار گرفته اند. تالار تاریخی ویترینی از تمامی افراد زندانی شده در طی عهد استعمار می باشد و به عنوان تالاری یادبودی عمل می کند.
این مجموعه از یک تالار نمایشگاهی تاریخی، یک زندان مرکزی، سلول های زندان، یک بیمارستان، محلی برای یاد آوری وطن پرستی، یک اتاق اعدام، تونلی که از طریق آن جنازه ها حمل می شدند، یک برج مراقبت، و یک سلول زندان زیر زمینی تشکیل شده است که در آن یو گوان سان شکنجه و اعدام شد.
در خارج از ساختمان درخت سپیداری همچنان پابرجاست. این درخت ” سپیدار غم ” نام گرفته است زیرا گفته می شود آنهایی که در زندان به آخرین مرحله از عمر خویش می رسیدند، به این درخت بسته شده و ناله سر می دادند و از اینکه نتوانستند کشور آزاد شده خویش را به نظاره بنشیدند، اظهار رنجش می نمودند.
موقعیت:
پارک استقلال سودمون که زندان سودمون را نیز در بر می گیرد، به آسانی از خروجی های ۴ یا ۵ خط سه ایستگاه دونگ نیمون در مترو سئول قابل دسترسی می باشد.
