یی یوکسا
یی ون روک (۱۸ می ۱۹۰۴- ۱۶ ژانویه ۱۹۴۴) که با نام مستعارش یی یوکسا بهتر شناخته می شود، شاعر و فعال استقلال طلب کره ای بود. به عنوان یکی از مشهورترین شعرای کره ای، او و آثارش بر روح مقاومت ضد ژاپنی کره ای ها در دهه های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ میلادی دلالت دارند.
زندگی:
یی در هجدهم می ۱۹۰۴ میلادی در دوسان میونگ واقع در آندونگ به دنیا آمد. یوکسا چهاردهمین نسل از نوادگان عالم مشهور یی هوانگ به شمار می رود که با نام مستعارش توگی به خوبی شناخته شده است. یی آموزش های ابتدایی خویش را در آندونگ به پایان رساند و در سال ۱۹۱۹ در پانزده سالگی فارغ التحصیل شد. در سال ۱۹۲۰ و در هفده سالگی، او و خانواده اش به دگو نقل مکان نمودند و یی یوکسا به جرگه متاهلین پیوست. یی در آکادمی که علوم امروزی را تحصیل می کرد معلم شد، اما در سال ۱۹۲۴ به منظور تحصیل در دانشگاه به ژاپن رفت.
یی در سال ۱۹۲۵ به دگو بازگشت و به همراه دو برادرش به انجمن یویی یولدان که به منظور پاسخ به سرکوب جنبش استقلال کره توسط ژاپنی ها شکل گرفته بود ملحق شد و فعالیت هایی مانند تحویل اعانات را انجام می داد. این انجمن با فعالیت هایی مثل ترور و خرابکاری مرتبط بود. یی در سال ۱۹۲۵ یا ۱۹۲۶ احتمالا به دلیل این انجمن به پکن رفت و در دانشگاه سون یات سن در گوانگجو تحصیل کرد. او در سال ۱۹۲۷ به کره بازگشت. زمانیکه که اعضای انجمن شعبه دگوی بانک چوسون را منفجر کردند، یی نیز در متن حادثه قرار داشت و به تحمل هجده ماه زندان محکوم شد.
یی یوکسا در سال ۱۹۲۹ شروع به کار به عنوان یک روزنامه نگار کرد و در سال ۱۹۳۰ اولین شعرش به نام ” اسب ” را در روزنامه چوسون ایلبو منتشر نمود. او در حدفاصل بین سال های ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۳ در چین تحصیل کرد اما به ارتباطات خویش با گروه مقاومت کره ای استمرار بخشید. او از سال ۱۹۳۵ بر نوشته هایش تمرکز کرد و مقالات انتقادی و اشعار را منتشر نمود. تاریخ بر این باور است که یی در کل هفده بار بازداشت شده است. تخلصی که او از آن بهره می برد، معنی ۲۶۴ نیز می دهد که شماره سلولی است که در زندان به وی اختصاص داده شده بود.
مرگ:
او در آوریل ۱۹۴۳ به پکن رفت و ظاهرا شروع به قاچاق تسلیحات به کره کرد. یی در سال ۱۹۴۳ در اولین سالگرد درگذشت مادرش به کره بازگشت. او در کره دستگیر و به پکن منتقل شد، در جایی که در شانزدهم ژانویه ۱۹۴۴ در سن ۳۹ سالگی در زندان بدرود حیات گفت. مباحثات بعد از مرگ یی به طول انجامید و ادعاهایی از شاهدان عینی در زندان وجود دارد که نشان می دهد یی در معرض آزمایش بر روی موجودات زنده قرار داشت که روالی عادی در زندان های ژاپنی و مراکز زنان آسایشگر در آن دوران به حساب می آمد. گفته می شود در زندان بیمارستان به رگ های وی محلول نمک تزریق شد که متعاقبا باعث مرگش گردید. او در ناحیه میاری در سئول سوزانده و به خاک سپرده شد.
بقایای یی در سال ۱۹۶۰ در نزدیکی محل تولدش بازیابی شد و در سال ۱۹۶۸ یک سنگ یادبود در آندونگ به افتخارش بنا گردید. درست در خارج از آندونگ موزه یی یوکسا واقع می باشد که وقف خاطرات مبارزات آزادی بخش و ادبی وی شده است.
آثار:
درحالیکه یی تنها در حدود چهل شعر نوشته است، این حقیقت که آن اشعار روح مقاومت مردمان کره در برابر دولت استعماری ژاپن را نشان می دهند، باعث به شهرت رسیدن آثارش گردیده است. اما حرفه ادبی اش تحت نام مستعار یی یوکسا با شعر گرگ و میش آغاز شد که در سال ۱۹۳۳ در مجله چوسون جدید انتشار یافت. برخی از مشهورترین آثار دیگر او مانند ” اجلاس ” در سال ۱۹۳۹ و ” دشت گسترده ” در سال ۱۹۴۲ منتشر شدند.
یی در سال ۱۹۳۹ معروف ترین شعرش به نام ” انگورهای سبز ” را منتشر کرد. او کوشید تا در سنت شعری غنایی کره ای و سایر گونه های متفاوت نوشته ها در رسم الخط هانگول بنویسد، اقدامی که در آن زمان توسط دولت استعماری ژاپن ممنوع شده بود. به دلیل اعمال ممیزی توسط ژاپنی ها، نوشته هایش بایست حالتی نمادین و استعاره ای داشت و هرگز نباید به صورت مستقیم به استعمارگری ژاپن و مسائل حول وحوش آن اشاره ای می کرد. با اینحال مقاصد وی برای کره ای ها واضح بود و به این دلیل و غزل سرایی های وی، آثارش در کتب درسی مدارس در کره گنجانده شدند.
شاید ” دشت گسترده ” واضح ترین نمونه در مورد توانایی یی در ترکیب غزل سرایی و احساسات ضد ژاپنی بوده باشد:
در یک روز سرد،
زمانی که آسمان برای اولین بار گشوده می شود،
در یک جایی خروسی بایست بانگ زده باشد.
هیچ سلسله کوه هایی،
با حمله به دریای مطلوب،
جرات نداشت به این سرزمین یورش ببرد.
در حالیکه فصول پرهیاهو وزیده و محو می شوند،
با زمان هایی بی پایان،
در ابتدا یک رودخانه عظیم راه را می گشاید.
حال برف می بارد،
عطر شکوفه های آلو در دور دست هاست،
من بذر ترانه غمگینم را اینجا خواهم پراکند.
زمانیکه یک ابر مرد بیاید،
بر روی اسبی سفید در ورای هزاران سال،
به او رخصت دهید تا ترانه مرا در دشت وسیع با صدای بلند بخواند.
پس از مرگ یی و در سال ۱۹۴۶، برادرش در حدود ۲۰ مورد از آثارش را منتشر کرد. ویرایش دومی در سال ۱۹۵۶ منتشر شد و در سال ۱۹۷۴ نیز یک ویرایش معتبر انتشار یافت.
شعر انگورهای سبز:
شهر زادگاهم در ماه جولای،
زمانیکه انگورهای سبز در حال رسیدن هستند،
افسانه های زادگاهم در خوشه های سنگینی گفته می شوند،
و آسمان رویایی بر روی هر انگور ساکن می شود.
وقتی که اقیانوس آبی در زیر آسمان آغوش خویش را می گسترد،
قایقی با خرامش می آید، بادبان سفید آن پهن می شود.
مهمان عزیزم سرانجام از راه می رسد،
درحالیکه جسم خسته اش تماما سبز پوش است.
پس وقتی که من او را ملاقات کردم تا انگورهای تازه چیده شده را با وی سهیم شوم،
چه اهمیتی دارد اگر هر دو دستم خیس شوند؟
فرزند عزیزم، بر روی صفحه نقره ای در روی میزمان،
اطمینان حاصل کن که پیش انداز کتان سفید را انداخته ای.
درود بسیار بر شما.خسته نباشید.کاش درباره ی فرزند و خانواده اش بیشتر توضیح میدادید!.باز هم سپاس فراوان از شما دارم.
سلام.ممنون از نظرتون.