اختراع مایکرویو
«پرسی بارون اسپنسر» مهندسی بود که دستگاه مایکرویو را به صورت کاملا اتفاقی و تصادفی اختراع کرد. او در سال ۱۹۴۵ برای شرکت ریتون که یکی از بزرگترین تولیدکنندگان تجهیزات نظامی در آمریکا و بزرگترین تولیدکننده موشک های هدایت شونده بود، کار می کرد. پرسی برای اولین بار در پروژه تحقیقاتی درباره یک رادار، لوله خلأ جدیدی به نام مگنترون را آزمایش می کرد که متوجه شد شکلاتی که در جیبش بود آب شده.
آن قدر این اتفاق برایش جالب بود که تصمیم گرفت بار دیگر این آزمایش را انجام دهد، این بار دانه های ذرت را کنار لوله گذاشت و متوجه شد که در عرض چند ثانیه، ذرت های خشک تبدیل به پاپ کورن شدند. او نتیجه گرفت این مواد غذایی به خاطر قرار گرفتن در معرض انرژی کم چگالی به این شکل در آمده اند. او آزمایش با سایر مواد غذایی را به همین ترتیب ادامه داد چون فکر می کرد اگر ذرت این قدر زود پخته می شود چرا سایر مواد غذایی این طور نباشند. بعدها او جعبه ای فلزی همراه با در درست کرد که نیروی مایکرویو از آن داخل شود، انرژی که وارد جعبه می شد نمی توانست خارج شود و میدان الکترومغناطیس با چگالی بالاتر ایجاد می کرد. هنگامی که غذا را در جعبه می گذاشت و انرژی مایکرویو را به آن می تاباند، دمای ماده غذایی سریع بالا می رفت و به همین دلیل خیلی زودتر از حد معمول می پخت.
با توجه به کشف پرسی، شرکت ریتون در سال ۱۹۴۷، اولین دستگاه مایکرویو را با وزن ۳۴۰ کیلوگرم و ۱۵ متر طول ساخت. این دستگاه پنج هزار دلار قیمت داشت اما وزن و قیمت بالای آن برای مشتریان جذاب نبود و عده بسیار کمی حاضر به خرید آن شدند تا این که در سال ۱۹۶۷ نمونه هایی شبیه مایکرویوهای امروزی با سایز کوچک و قیمت ۴۹۵ دلار به بازار آمد که مورد استقبال مردم قرار گرفت.
