جشن های ایرانی در نگاه مهیار دیلمی

مهیار در اشعار خود ، اعیاد وجشن های ایران باستان را نیز بسیار ستوده است که برخی از آنها می پردازیم از جمله در وصف نوروز چنین می سراید:

نوادگان خسرو، مجد و شکوهی را گسترانیدند که تاریخ آنها را در دل خویش ثبت کرده است. هنوز هم سخن هایی درباره عظمت دیرینه آنان بر سر زبانهاست. آنان همه چیز را بر پایۀ عدالت پی ریزی نمودند و این عدالت را در عید و آغاز بهار بنیان نهادند.

مهیار به دلیل وطن دوستی به دفاع از مهرگان میپردازد. او به این جشن توجه ویژه داشته است و رد پای مهرگان در دیوانش بسیار پررنگ و قابل تأمل است. او با اشاره به مانع شدن «رمضان» از مراسم مهرگان خطاب به ابو منصور یزدانفار، حاکم وقت، می گوید:

امروز عیدی از جانب پادشاهان و نیاکان گذشته فرارسیده است که حقی بزرگ و فراوان بر گردن دارد.

مهیار تأکید میکند که مهرگان از سنت های اصیل ایرانی است که کسری آن را بنیان گذاشت.او در وصف مهرگان می سراید :

مهرگان با آسودگی و ناز و نعمت بازگشت و پرندگان در سایه اش شاد گشتند. این همان روزی است که پدرت کسری آن را بنیان نهاد و از قواعد آن، پیمانها را محکم ساخت.

مهیار دیلمی در مدح جلال الدوله فرزند عضدالدوله دیلمی پادشاه آل بویه چنین گفته است:

و عادالمهرجان بخفض عیش
یرف على ظلاله الصفاق

هو الیوم ابتناه ابوک کسرى
و شید من قواعده الوثق

ترجمه : در خطاب به جلال الدوله میگوید که پدرت کسری (مقصود دودمان ساسانی است) عید مهرگان را بنا نهاد.

مهیار از جمله شاعران و وطن دوستانی است که برای بقای جشن سده به توصیف سنن آن می پردازد. دکتر شوقی ضیف شعری دربارهٔ سده از او نقل می کند:

هر آتش افروخته ای که بر عاشقان عرضه می شود، یا از آتش دل سوزان من است ؛ یا از آتش خجسته جشن سده.