درباره نخستین تیم فوتبال در ایران
در زمان قاجار فوتبال هنوز شکل رسمی به خودش در ایران نگرفته بود و حتی قوانین آنرا هم کسی نمیدانست
تا آن‌موقع از تیم ملی هم خبری نبود اما یک «تیم فوتبال ایران» بود که به مسابقات خارجی رفت و ماجرایش این بود: «از سال ۱۲۹۵ و با حضور دانشجویان به خارج رفته و بازگشت آنها به کشور از جمله حسین صدقیانی، احمدعلی‌خان سردار، عزیزالله افخمی، هدایت کلانتر و مدیریت پر تلاش میرمهدی‌خان ورزنده، ابوالفضل صدری و اسعدالسلطنه راستکار فوتبال رونق گرفت تا اینکه در سال ۱۳۰۵ قرار شد تیمی به دعوت جمهوری قفقازیه شوروی به باکو سفر کند…
هیأت مروجین ورزش [وزارت ورزش آن روزگار] با پذیرفتن دعوت هیأت بادکوبه، انتخاب بهترین بازیکنان را به مجمع ترقی و ترویج فوتبال [فدراسیون فوتبال آن روزگار] سپرد. مجمع از بهترین بازیکنان کلوب‌های فوتبال تهران شامل کلوپ تهران، کلوپ توفان و کلوپ اسپورت ارامنه دعوت کرد تا برای امتحان… در زمین لینچ [زمین فوتبال انگلیسی‌های مقیم تهران] با [تیم] کلوب کلنی انگلیسی مسابقه دهند. این نفرات در ۲ بازی با نتایج ۵-۳ و ۳-۱ کلنی انگلیس را شکست دادند و در روز بعد نفرات اعزامی به بادکوبه مشخص شدند
این تیم با بودجه ۴۰۰ تومانی، ابتدا به کرج و سپس به قزوین، رودبار و از آنجا به رشت رفت. بعد از اقامتی کوتاه در گراندهتل رشت به بندرانزلی رفته و از آنجا با کشتی به بادکوبه سفر کرد. در این سفر تیم ایران ۳ مسابقه برگزار کرد و ۴-۳ نتیجه را به تیم اینترناسیونال جمهوری آذربایجان شوروی واگذار کرد، بدون گل با تیم دانشگاه بادکوبه مساوی کرد و در بازی سوم ۳-۱ به دینامو بادکوبه باخت».
شاید خیلی از علاقه‌مندان فوتبال نیز ندانند که آن‌موقع با وجود تأسیس فیفا ولی مسابقات بین‌المللی فوتبال هنوز رسمی نبود و شرایط فوتبال جهان این‌طوری بود: «در آن زمان هیچ سرود و بنیاد رسمی از طرف فیفا وجود نداشت و بسیاری از مسابقات تیم‌های اروپایی نیز با شرایط مشابه با مسابقه ایران با قفقازیه (منتخب آذربایجان، ارمنستان و گرجستان) برگزار می‌شد».
