عمارت مسعودیه تهران
عمارت مسعودیه یکی از بناهای تاریخی به جا مانده از تهران قدیم و دوره قاجار است که از لحاظ معماری و همچنین رویدادهای تاریخی که در آن اتفاق افتاده، بسیار بااهمیت و باارزش است. همه روزه بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی به این عمارت می‌آیند تا از معماری زیبای آن دیدن کنند.
باغ عمارت مسعودیه به دستور مسعودمیرزا، ملقب به ظل‌السلطان، فرزند ناصرالدین‌شاه، در سال ۱۲۹۵ قمری، در زمینی به وسعت حدود ۴ هزار مترمربع، مرکب از بیرونی (دیوانخانه) و اندرونی و دیگر ملحقات بنا شده است. نام این عمارت نیز برگرفته از نام مسعودمیرزا به مسعودیه شهرت‌یافته و معمار این بنا استاد شعبان معمارباشی است. مجموعه عمارت مسعودیه شامل ۵ عمارت دیوانخانه، سفره‌خانه، حوضخانه، عمارت سیدجوادی، عمارت مشیرالملکی و عمارت سردر، مملو از گچبری، کاشی‌کاری، خطاطی، نقاشی دیواری و به‌طور کلی تزئینات نفیس، تقسیم‌بندی‌های فضایی و عملکردهای متنوع است.
این مجموعه تاریخی دارای ۷ کتیبه است که دو کتیبه در سردر اصلی، یک کتیبه در سردر کالسکه‌رو، دو کتیبه در عمارت دیوانخانه و دو کتیبه نیز در عمارت مشیریه قرار دارد. نخستین کتابخانه و موزه ملی ایران در گوشه‌ای از این عمارت برپا شدند.
• نشانی: میدان بهارستان، ضلع جنوب‌غربی، خیابان اکباتان
