تپه قلی درویش-هزاره پنجم پیش از میلاد
روستای قمرود در ۲۰ کیلومتری شهر قم قرار دارد. منطقه باستانی قمرود به وسیله رودخانه به دو بخش تقسیم می شود. ساحل راست یا بخش شرقی را قمرود و بخش غربی را البرز می نامند. تپه قلی درویش در این محل قرار دارد.
در تپه قلی درویش لایه های هزاره پنجم و سوم پیش از میلاد شناسایی شده است اما اثری از زندگی هزاره چهارم در آن وجود ندارد. در استقرار در تپه قلی درویش یک وقفه تاریخی طولانی وجود دارد که باستان شناسان از دلیل آن بی خبرند.
قلی درویش در هزاره چهارم پیش از میلاد حدود ۱۰۰۰ سال خالی از سکونت بود. حدس زده می شود اقوام ساکن در آن به جای دیگری مهاجرت کرده باشند. کشف استقرار گاهی از هزاره چهارم پیش از میلاد در بافت تاریخی قم این احتمال را قوی کرده است که ساکنان قلی درویش در این دوره تاریخی به شهر فعلی قم آمده اند و دوباره پس از ۱۰۰۰ سال به قلی درویش باز گشته اند.
معماری مسکونی جوامع ساکن در قلی درویش، فضای نیایشگاهی، کوره های ذوب فلز و صنایع دستی کوچک و سفالی از جمله آثار به دست آمده ازاین منطقه است. در تپه قلی درویش ساختار شهری دوره عصر آهن نیز کشف شده است.
مجموعه مدارک به دست آمده از قلی درویش از جمله ساختارهای معماری، مهرهای استوانه‌ای، پلمپ‌های در خمره، توکن‌ها و قطعه سفال مهرزده، شواهد بسیار ارزشمندی از پیچیدگی‌هایی فرهنگی را ارائه داده است.
