تاریخچه تپه چغابنوت

تپه چغابنوت هزاره هشتم تا چهارم پیش از میلاد-اولین آثار نگارش در فلات ایران

این تپه کوچک در ۶ کیلومتری تپه چغامیش قرار دارد. در سال ۱۹۷۶ هییت باستان شناسی دانشگاه شیکاگو در حال حفاری در تپه چغامیش بود که تیغه بلدوزری در تپه چغابنوت آثاری باستانی را از زیر خاک بیرون آورد.

هییت حفار به آن محل می روند و حفاری در آنجا را در دستور کار خود می گذارند. حفاری در این محل آثار مختلفی از دوره های سوزیانا را از دل خاک بیرون آورد. آثار به دست آمده مربوط به دوره سوزیانای قدیم، میانه و سوزیانای عتیق هستند. بیشترین آثار معماری مربوط به دوره سوزیانای میانه است.

در این محل ساختمانهای گرد به همراه کوره می ساختند و کفهای خانه را با گل اندود می کردند. اشیای به دست آمده سفالهایی به شکل پیاله، کاسه های ساده، کاسه های با بدنه مقعر وسبوهای با گردنبند بلند بودند.

در برخی موارد آثاری از صفحات صاف گلی پخته دیده شد که یک سمت آنرا با دقت صاف کرده بودند. این سمت صاف آماده علامت گذاری بود و بعضی از پلاکها با ناخن علامتگذاری شده اند. این آثار که در نوع خود بی نظیر است نشاندهنده اولین آثار نگارش در این منطقه است. نتایج آزمایش کربن ۱۴ سالهای بین ۷۰۰۰ تا ۳۷۰۰ پیش از میلاد را نشان می دهند.