تماشاگه زمان
تماشاگه زمان
تماشاگه زمان ( خانه حسین خداداد) که به موزه زمان نیز مشهور است، خانه‌ای به جا مانده از دوره قاجار است. این موزه در خیابان زعفرانیه تهران رخ نمایی می‌کند. این موزه محل نگهداری و به نمایش گذاشتن سیر تکاملی ابزار زمان‌سنجی و گاه‌شماری در طی ادوار گذشته می‌باشد. زمان آغاز به کار موزه زمان به ۱۶ سال قبل برمی‌گردد. گفته می‌شود این موزه به عنوان اولین موزه ساعت در ایران شناخته می‌شود. علاوه بر بازدید از موزه این مجموعه می‌توانید از کافه‌ی موجود در محوطه آن بویژه برای صرف صبحانه با دوستان خود نیز لذت ببرید.
قدمت بنای تماشاگه زمان
قدمت بنای این مجموعه به دوره قاجار و زمان حکومت محمدشاه و ناصرالدین شاه قاجار بازمی‌گردد. مالک این بنا شخصی به اسم حسین خداداد، بازرگان و کارآفرین ایرانی بوده است که از زمان انقلاب در اختیار بنیاد مستضعفان قرار گرفته است. این شخص زمانی که بنا را خریداری کرد اسکلت آن از جنس خشت و گل و چوب بود که بعد از تملک دستور داد که اسکلت آن را از آن بسازند. پس از آن نمای این ساختمان را با کمک بهترین گچکاران ایران با گچبری تزیین کرد.
مطالب مرتبط
اطلاعات بازدید از تماشاگه زمان
زمان بازدید:
شش ماه اول سال شنبه تا چهارشنبه از ۰۹:۰۰ تا ۱۹:۰۰ و پنج شنبه و جمعه و روزهای تعطیل از ۱۰:۰۰ تا ۱۹:۰۰
شش ماه دوم سال شنبه تا چهارشنبه از ۰۹:۰۰ تا ۱۷:۰۰ و پنج شنبه و جمعه و روزهای تعطیل از ۱۰:۰۰ تا ۱۷:۰۰
اگر تنها قصد ورود به باغ این موزه را دارید نیاز به پرداخت ورودیه ندارید، اما اگر قصد بازدید از موزه را نیز دارید مبلغ کمی را برای ورودیه باید پرداخت کنید.
آدرس موزه: تهران خیابان ولیعصر-خیابان زعفرانیه-نبش کوچه پرزین بغدادی
برای رسید به موزه از کلیه وسایل نقلیه عمومی می‌توانید استفاده کنید و به ابتدای خیابان زعفرانیه برسید، سپس با پیاده روی مختصری به محل دقیق موزه خواهید رسید.
خانه حسین خداداد | میزبان موزه زمان
موزه تماشاگه زمان در ساختمانی قاجاری برپاست که به دوره محمدشاه و ناصرالدین شاه قاجار تعلق دارد. این ساختمان خانه حسین خداداد -بازرگان، صنعتگر و کارآفرین ایرانی- است و از وقوع انقلاب اسلامی تاکنون در اختیار بنیاد مستضعفان قرار دارد. ساختمان موزه ۷۰۰ متر زیربنا دارد و در محوطه‌ای زیبا به مساحت ۶۰۰ هزار مترمربع قرار گرفته است.
این ساختمان بنایی دو طبقه است که قدمت آن به بیش از ۸۰ سال می رسد و در زمان قاجاریه احداث شده است. زمانی این باغ بخشی از اراضی باغ فردوس بود و در اختیار معیرالممالک – داماد ناصرالدین شاه- قرار داشت. پس از مرگ وی، پسرش دوستعلی خان معیر الممالک صاحب باغ شد و از آنجا که علاقه ای به آن نداشت درختانش را یکی یکی قطع کرد تا به عنوان هیزم در کوره های تهران استفاده شوند. در سال ۱۳۰۴ خورشیدی فردی به نام عبدالله خان منصور، ملک را از دوستعلی خان خرید و این باغ تا سال ۱۳۴۶ در اختیار وراث وی بود. حسین خداداد در همین سال ها ملک مذکور را خرید؛ در آن زمان ساختمان داخل باغ عمارتی یک طبقه و از خشت و گل بود و اسکلتی چوبی داشت.
به دستور حسین خداداد اسکلت چوبی جای خود را به اسکلت آهنی داد و به مدت ۱۰ سال تغییراتی نیز درون بنا صورت گرفت. حسین خداداد با مقاوم‌سازی ساختمان و احداث یک طبقه روی همکف تغییرات چشم گیری را در آن به وجود آورد.
