موزه قاجار تبریز

موزه قاجار تبریز

خانه امیر نظام گروسی، از رجال سیاسی و نویسندگان عهد قاجار، در محله ی قدیمی ششگلان تبریز واقع شده است که وی در زمان ناصرالدین شاه این عمارت را برای خود ساخت.

این عمارت در زمان پهلوی به عنوان اداره دارایی و اداره فرهنگ مورد بهره برداری قرار گرفت.

هم اکنون تنها قسمتی است این عمارت باقی مانده و بخشی از آن به مرور زمان تخریب شده است. این بنا در سال ۱۳۷۰ توسط سازمان میراث فرهنگی خریداری شد و مورد مرمت قرار گرفت. در سال ۱۳۸۵ کار مرمت این عمارت پایان یافت و به عنوان موزه قاجار گشایش یافت.

آثار تاریخی موزه

موزه قاجار دارای تالارهای زیبا و مختلفی است که در آن آثار هنری و صنایع دستی مربوط به زمان قاجار در آن به نمایش گذاشته شده اند‌. آثاری چون چینی، آبگینه، ابزار موسیقی، خاتم، سکه، بافته و ابزار های فلزات که مربوط به دوره ی قاجار هستند.

تابلو های تصویری و تندیس های تحسین برانگیز و دیدنی این موزه بازدیدکنندگان را به وجد می آورد.

همچنین عکس‌هایی که توسط دوربین های اولیه که در دوران ناصرالدین شاه وارد ایران شده بودند، گرفته شده اند در این موزه قرار دارند.

از جمله آثار نفیس دیگر این موزه می‌توان به تابلوهای دست نویس، خوشنویسی، خاتم کاری و نیز ابزار و وسایل و نوع لباس و پوشش مردم اشاره نمود.

بنای موزه

بنای عمارت موزه قاجار از دو حیاط شامل اندرونی و بیرونی تشکیل شده است. ایوان سراسری عمارت، ۱۶ ستون با سرستون های زیبا را داراست.

دیدنی های شهر تبریز

شیشه های رنگی پنجره های مشبک ارسی، آینه کاری ها، گچ بری های نمای شمالی و جنوبی و تالار های داخلی در طبقه بالای عمارت، همگی باعث جلوه دوچندان مجموعه می شوند.

در زیر زمین عمارت، حوضخانه ای با وسعت زیاد همراه با آجر کاری های زیبا در سقف و ستون‌های محکم و استوار آن وجود دارد.

سازنده بنا موزه قاجار تبریز

حسن‌علی گروسی مقلب به امیر نظام گروسی، از کردهای شهر بیجار و یکی از سیاستمداران و نویسندگان دوره‌ی قاجار است. وی مدتی وزیر فوائد عامه‌ ناصرالدین شاه بود. بعدها به سمت‌های وزیر مختار در انگلیس و سفیر ایران در فرانسه و عثمانی منتسب شد. او اولین کسی بود که ماشین آلات ضرب سکه، تمبر و چاپ آن را به ایران آورد. وی در تاسیس مدرسه‌ی مظفریه و رشدیه نیز مشارکت کرده بود. امیر نظام زمانی که پیشکار آذربایجان بود، این عمارت را در تبریز، شهر ولیعهد نشین قاجار، بنا کرد که هنوز هم شکوه و عظمت آن پا بر جا است. بعد از امیر نظام، والیان آذربایجان در این مکان سکونت داشتند.