موزه باستان شناسی شهر کرد
موزه باستان شناسی شهر کرد
اگر قصد بازدید از دیدنی های شهر کرد را دارید، موزه های این شهر یکی از بهترین انتخاب ها است. یکی از موزه های معروف شهر کرد موزه باستان شناسی است، که تاریچه و قدمت این سرزمین را به نمایش می‌گذارد. این موزه به گرمابه پرهیزگار معروف بوده است. برای آشنایی بیشتر ادامه مطلب را مطالعه کنید.
آشنایی با موزه
این موزه مساحتی حدود ۶۲۰ متر مربع دارد، و دارای ۲ حمام بزرگ و کوچک است. این حمام جز آخرین حمام ها و آثاری است که در دوره معاصر و به سبک سنتی حمام های قدیمی ایران ساخته شد. حمام بزرگ در قسمت جنوبی و حمام کوچک در قسمت شمالی این بنا قرار دارد. این موزه در سال ۱۳۷۶ و با اضافه شدن زیربنایی حدود ۱۴۰۰ متر مربع شروع به ساخت و ساز کرد، و در سال ۱۳۸۲ به پایان رسید. این موزه توسط مهندس سید محمد بهشتی رئیس سازمان میراث فرهنگی ایران در همان سال ۱۳۸۲ افتتاح شد و شروع به فعالیت کرد. در ادامه با ما همراه باشید.
آثار موزه گرمابه پرهیزگار
آثار این مجموعه به سه دوره قبل از تاریخ، دوران تاریخی و دوران اسلامی تقسیم می‌شوند، که در میان در، خزینه، سربینه و شاه نشیین در حمام بزرگ به نمایش گذاشته شده اند. آثار بخش پیش از تاریخ شامل پیکرک های گلی، ابزار سنگی و استخوانی و ظروف سفالی می‌شود. ابزار های سنگی این مجموعه مربوط به دوره نو سنگی و قدمت آن ها به هزاره هفتم و هشتم قبل میلاد می‌رسد.
از آثار دوران تاریخ این مجموعه می‌توان به کاسه ای شیشه ای مشکوفه در استان که سطح بیرونی آن به صورت لانه زنبوری یا همان شش ضلعی تراش داده اند و ظروف سفالی که قدمت آن ها به هزاره سوم قبل از میلاد مسیح است اشاره کرد.
ساختمان موزه
ساختمان موزه باستان شناسی شهر کرد درواقع روزگاری گرمابه پرهیزگار بوده است. گرمابه در سال ۱۳۲۶ هجری شمسی بر زمیتی که متعلق به حاج حسین پرهیزگار بود ساخته شد. در ساخت آن خانم سلطان آزاده و حاج ابولقاسم آزاده چالشتری کمک های مالی زیادی کردند و در سال ۱۳۳۴ آن را وقف عام نمودند. زیربنای حمام ۶۲۰ متر مربع است و دارای دو حمام کوچک و بزرگ است.
می توان حمام پرهیزگار را یکی از آخرین ساختمان هایی دانست که در عصر حاضر با چنین ویژگی های معماری و هدفی ساخته شده است. حمام بزرگ در جبهه جنوبی و حمام کوچک متصل به آن و در ضلع شمالی قرار دارد . حمام بزرگ از هشتی، راهرو، سربینه، میان در، گرمخانه، خزینه و شاه نشین تشکیل شده و حمام کوچک شامل سربینه، راهرو، گرمخانه و خزینه است. ستون های سنگی گرد با شیارهای قاشقی عمیق، کف پوشیده شده با کاشی سفید و فیروزه ای، حوض سنگی چند ضلعی در وسط و حوض های عمیقی در سه طرف آن با طاق نماهای سکوهای سنگی که کاربردشان رختکن بوده است از ویژگیهای معماری آن محسوب می شوند.
