جاهای دیدنی فاروج ؛ پایتخت آجیل ایران

جاهای دیدنی فاروج 

فاروج، شهریست که در ناحیه کوهستانی واقع شده است‌. و به دروازه شهرستان خراسان شمالی معروف است. هرچند جاهای دیدنی فاروج بسیار منحصر به فرد است؛ اما عمده گردشگران، زائرانی هستند که راهی مشهد الرضا هستند. در گذشته شغل اصلی اهالی فاروج دامداری و کشاورزی بود‌ اما امروزه اغلب آنها به شغل فروشندگی یا ارائه خدمات رفاهی به زائران مشغول هستند. جالب است بدانید نام فاروج با آجیل و خشکبار گره خورده است. در ادامه به بررسی منشا آجیل در ایران خواهیم پرداخت. و شما را با دیدنی های پایتخت آجیل آشنا خواهیم نمود.

تاریخچه آجیل

حدود سه دهه قبل مردم برای زیارت مشهد الرضا از اتوبوس استفاده می کردند. و بیشتر اتوبوس ها برای سفر به مشهد جاده مشهد تهران را برمیگزیند. این جاده از مرکز شهر فاروج گذر میکرد. و قبل از فاروج هیچ رستوران یا کمپ رفاهی وجود نداشت. لذا تمامی زائران برای رفع خستگی و صرف غذا در فتروج توقف میکردند. پس از مدتی مردم فارج خشکبار‌هایی نظیر تخمه کدو و تخمه آفتابگردان را به زائران فروختند. و پس از مدتی موادی نظیر گردو، کشمش و بادام را به لیست فروش خود اضافه کردند. آنها نام این خوراکی جدید را آجیل گذاشتند‌.

روستای خسرویه

این روستا یکی از تاریخی ترین جاهای دیدنی فاروج محسوب میشود. بیشتر محبوبیت این روستا به خاطر مزار علامه آقا نجفی قوچانی و طبیعت بکر منطقه است. ورودی روستا شیبی تند برای گذر از میان درختان گردو و گیلاس دارد. اهالی روستا معتقدند رایحه بهشت را میتوان در فروردین ماه و در خسرویه حس کرد. در این روستا شما میتوانید گیاهان دارویی نظیر اویشن و کاکوتی بچینید. و در رود‌خانه کال خونی آبتنی کنید.

جاهای دیدنی جوین ، شهری زیبا در خراسان رضوی

قلعه علی آباد

این بنای تاریخی بازمانده حکومت صفویان ایت. البته این بنا تا حکومت قاجار ها نیز مورد استفاده بوده است. به همبن دلیل نشانه هایی از حکومت قاجاریان نیز در بنا یافت می شود. قلعه علی آباد با پلان مستطیلی شکل در میان دشتی هموار و مسطح واقع شده است. این قلعه دو برج دارد؛ که یکی در سمت شرق و یکی در سمت غرب قرار گرفته است.  در میان این دو قلعه یک خندق ۱۵ متری وجود دارد.

حمام استاد

حمام استاد از جمله جاهای دیدنی فاروج است؛ که متعلق به دوران صفویه است که در شهر فاروج قرار گرفته. این حمام از نوع حمام‌های زیرزمینی با سقف گنبدی است که نور آن به‌وسیله روزنه‌های روی سقف تأمین می‌شود. مصالح مورد استفاده در ساخت حمام سنگ و ساروج است. بخش‌های تشکیل‌دهنده حمام شامل ورودی، سربینه هشت ضلعی، مخزن آب و خزینه می‌شود. این حمام تاریخی در سال ۱۳۸۶ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.