شهر آشخانه ، شهری با جاذبه های گردشگری بکر

شهر آشخانه، شهری با جاذبه های گردشگری بکر

در روبروی شما توصیفی از یک شهر با طبیعتی بکر بنام آشخانه وجود دارد. جاذبه های گردشگری شهر آشخانه از نظر تاریخی بسیار منحصر به فرد است؛ و در شهرستان مانه سملقان خراسان شمالی مستقر است. بیشتر مردم آشخانه را کردها (کرمانجی ها) تشکیل می‌دهند. نام این شهر نیز جالب است. برخی معتقدند آشخانه از نام اشکانه نشات گرفته است. به دلیل اهمیت این شهر برای حکومت اشکانیان، و حضور پر رنگ نشانه های این حکومت، آن را اشکانه نامیدند. اما در طول زمان به آشخانه تبدیل شد. بعضی از تاریخدانان نیز معتقدند کلمه آشخانه از کلمه اش (به زمان کرمانجی به معنی آسیاب آبی) منشا گرفته است. چرا که در این شهر از آب چشمه برای آسیاب کردن گندم استفاده می شد. در ادامه شما را با این شهر تاریخی آشنا خواهیم نمود.

روستای قصر قجر

در منطقه ی قره سیلاب اش خانه روستایی در غرب کوه اخر داغ قرار دارد. اهالی این روستا زمستان بسیار سختی میگذرانند. اما بهار و تابستانی بسیار زیبا و منحصر به فرد دارد. از مهم ترین دلایل معروفیت روستای قصر قجر انگور های خوشمزه و لذیذ آن است. منظره تاکستان ها با انگور های خوش رنگ، گردشگران زیادی را به این روستای کوچک در توابع شهر آشخانه می کشانند.

منطقه شکار ممنوع درکش وهاور

جاده آسیایی با آب و هوای متعادل در کنار جنگل و چشمه سار ها دست به دست هم داده اند تا منظره ای زیبا برای گردشگران ایجاد کنند. جنگل های زو و هاور گوزل از معروف ترین جاذبه های آشخانه محسوب میشود. اما جنگل گردی تنها تفریح منطقه شکار ممنوع درکش وهاور نیست. میتوانید از چشمه های کند آب، کانی شوخو و کانی گوزک مناظر طبیعی، زیبا و منحصر به فرد دارند. علاوه بر آن مردم بومی از این منطقه  به عنوان داروخانه یاد میکنند. چرا که انواع گیاهان دارویی به صورت خودرو رشد میکند. و زیستگاه طبیعی گوزن قرمز است.

جاذبه های گردشگری راز ؛ شهر اسرار آمیز خراسان شمالی

تپه قلعه خان

این تپه که یکی از جاذبه های گردشگری شهر آشخانه است، در مرکز روستای رسالت (قلعه خان سابق) در ۲۵ کیلومتری غرب شهر آشخانه و ۳ کیلومتری شهر قاضی از توابع شهرستان مانه و سملقان واقع شده است. این اثر در سال ۱۳۸۶ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید. پس از این که تپه قلعه خان سال ۸۵ مورد کاوش قرار گرفت مشخص شد این تپه حاصل انباشته شدن لایه‌های باستانی از دوره نوسنگی (حدود هشت هزار سال قبل) تا پایان دوره ساسانی است و پس از آن نیز در مقاطع مختلف دوره اسلامی تا عصر حاضر نیز در بخش‌های فوقانی آن زندگی تداوم داشته است. عمده‌ترین آثاری که در این تپه تاریخی شناسایی شده دیوارهای منقوشی است که مربوط به دوره مس و سنگ است و در همه اطراف تپه پراکنده‌اند.