جونگ مون بو
جونگ مون بو (۱۶۲۴-۱۵۶۵) دولتمرد و وطن پرست کره ای بود. در سال ۱۵۹۲ و نه روز بعد از شروع تهاجم ژاپن به کره، وی یک گروه شبه نظامی را به منظور نبرد در برابر ارتش ژاپن تشکیل داد.
جونگ در سال ۱۵۸۵ آزمون گواگو را به منظور انتخاب مقامات گذراند و به افسر حوزه آموزش نظامی هانسونگ تبدیل شد.
او سال بعد به سمت افسر حوزه انتشار کتاب هونگ مونگ گوان ترفیع درجه یافت و سپس همزمان مسئول دو سمت شد، افسری گزارش نویس در ساگانون و یک پرفسور رده میانی. وی در سال ۱۵۹۰ به سمت افسر بازرس در ساهونبو منصوب شد و به عنوان عضوی از گروه یاری پادشاه به خدمت پرداخت. جونگ سال بعد به عنوان فرمانده سپاه آن منطقه به مرز شمال شرقی اعزام گشت.
متعاقب وقوع جنگ با ژاپن در سال ۱۵۹۲، گوک گیونگ این در شورشی در منطقه هه ریونگ سلاح به دست گرفت و قبل از تسلیم کردن خویش، شاهزاده ایمهه و شاهزاده سونهوا و همراهان آنان به نام های کیم گوی یونگ، هوانگ جونگ اوک و هوانگ هیوک را به فرمانده دشمن کاتو کیوماسا تحویل داد. جونگ که از این شورش عصبی بود، یک ارتش چریکی را به همراه سونبی ها (محققین فاضل) تشکیل داد.
ارتش چریکی به رهبری جونگ موفق شدند گوک را دستگیر کرده و سر وی را از بدن جدا کنند، سپس آنها نبردهایی در میونگ چون، گیلجو و سانگپو را در برابر ارتش ژاپن با پیروزی به پایان رساندند. آنان سال آینده با پیروزی در بگ تاپگیو کاملا مناطق شمال شرقی را باز پس گرفتند.
در سال ۱۶۲۴، او در زیر شکنجه و بعد از اینکه دستگیر و به غلط به مشارکت در شورشی از جانب یی گوال متهم شد فوت کرد. مدت طولانی بعد از مرگش و پس از آنکه ثابت شد اتهامات فوق بی اساس می باشد، مقامش به او بازگردانده شد.