دین هندو پیشینه تاریخى آن

دین هندو پیشینه تاریخى آن

دوره هندو، سومین دوره اکمال معنویت هندو است که از قرن هشتم میلادى به بعد آغاز مى شود. این دوره جزء دوره حماسى ، سوترائى و مدرسى تاریخ فلسفه هند مى باشد
شگفتا که روحانیون در سرشت و سرنوشت این آئین نیز دخالت داشته اند. به نظر مى رسد که ((دین هندو)) محصول رقابت و ستیز روحانیت دین جین و بودا و… مى باشد: ((در قرن ششم ق .م . در مقابل قدرت برهمنان ، دو دین مخالف (جین و بودا) قرار گرفت . به این دلیل روحانیون لازم دانستند عقاید عمومى دین را با انچه که ریاست دارند، نزدیک سازند. در اثر چنین تحولاتى ، دین هندو کم و بیش رسمیت یافت …))
پیشینه تاریخى دین هندو؛ ((محققین غربى … بر آنند که زمان پیدایش ‍ مبادى معروف به ودیک یا عصر برهمنى ، مقدمه تحولاتى بوده که عاقبت دین هندوئیزم را فراهم آورده است .
و در نتیجه ، هندوئیزم عبارت شده از یک سیستم مذهبى اجتماعى که در میان مردم آن سرزمین در قرن سوم قبل از میلاد رشد و نمو یافته است .))
عناصر اصلى هندوئیزم ؛ ((هندوئیزم به معناى مضیق و محدود، کمتر موجب تنوع مظاهر و اختلاف معانى مى شود؛ ولى هندوهاى ارتودوکس ‍ یک سلسله عقاید فوق العاده اى گوناگون و اعمال مختلف و متضاد را که از آن جمله است : عقیده به وحدت وجود، تعدد الهه ، توحید، عرفان ، و یا حتى انکار و الحاد و ثنویت و کثرت ، و…))جان ناس معتقد است که هندوئیزم داراى دو مرحله تکوین تاریخى و حیات عقیدتى است . او دوران ودائى هند را دوره نخست هندوئیزم مى داند و دوره برهمنى را دوره دوم این آئین ، و بدین سان از هندوئیزم باستانى و هندوئیزم جدید یاد مى کند.

کتب مقدس ؛ و خدایان هندو

((متون مقدس دین هندو عبارت است از وداها، برهمناها، اوپانیشادها، متون پورانا (عهد قدیم ) که حاوى افسانه هاى پیشین است ، مهابهاراتا که شرح جنگ بزرگى است به مباشرت خدایان و آدمیان …))
خدایان هندو؛ ((… همگانى ترین خدایان دین هندو: سییوا یا شیوا و ویشنو که در راما و کریشنا حلول مى کند، (مى باشند).
سیوا خداى تخریب و تولید است ، موجودات و اشیاء را از میان مى برد و ایجاد مى کند نیروى تخریب و تولید ((واجب الوجود)) بشمار مى رود و از طریف ریاضت و عشرت مورد احترام قرار مى گیرد. لینگا علامت و نشانه شیوا است و مجموعا((شیوالینگا)) نام دارد.

این خدا با خدایانى ستمگر و سفاک نظیر ((دورگا)) و ((کالى سیاه )) شریک است . ((شیوا)) داراى سه چشم و بازوهاى متعدد است ، گردن بندى از سر مردگان بر گردن و تبرها و زوبین ها در دست دارد، بر روى سرش هلال ماه قرار دارد و جسم وى را مارها احاطه کرده اند، نیمى زن و نیمى مرد است ، پدر و مادر تمام اشیاء است ، گاهى مى رقصد و زمانى در اجداد نمایان مى گردد و یا نشانه متعین طبیعت است که تمام اضداد را در خود جمع دارد.

ویشنو، حافظ جهان ، چهار بازو دارد و در دستهایش یک صفحه مدور و نوعى صدف و گرز و علوفه قرار دارد. ((لاخس مى ئ رب النوع عشق و زیبائى و فراوانى نزد او است و به ((گاو ماده )) اختصاص دارد. ((گارودا)) پرنده خورشیدى نیز با وى همراه است . این خدا، براى نجات جهان به دفعات مختلف با اشکال گوناگون گاهى به شکل ماهى و لاک پشت و زمانى مانند خوک وحشى و شیر، و روزى چون ((راما)) و ((کریشنا)) تجلى مى کند… در دین هندو خدایان دیگر نیز وجود دارد…))

جهان بینى هندوئیزم ؛ ((در نظر هندو، زندگى و سراسر جهان ، سه جریان و سیر مهم دارد: ۱ آفرینش ، ۲ صیانت ، ۳ انهدام . لذا براى هندو، الوهیت نیز به سه صورت اساسى در مى آید: ۱ برهماى خالق ، ۲ ویشنوى نگهدارنده ، ۳ شیواى ویران کننده …))
ثنویت پرستش ؛ ((در هند بین عموم دو نوع آئین پرستش رواج دارد که عبارت است از ویشناویسم یا مذهب ویشنو و شیوائیسم یا مذهب شیوا. این دو آئین ، همسایگان صلح جوى یکدیگرند و حتى گاهى مراسم قربانى آنها در یک معبد انجام مى گیرد…))