پادشاه موبون (۳۰ – ۵۳، حکومت: ۴۸-۵۳) پنجمین پادشاه گوگوریو بود. گوگوریو در میان سه پادشاهی شمالی ترین آنها به شمار می رفت.
مقدمه و دوران سلطنت پادشاه موبون
بر اساس سامگوک ساگی که تاریخچه ای از سه پادشاهی متعلق به قرن دوازدهم میلادی است، موبون بزرگترین پسر پادشاه تموشین سومین پادشاه گوگوریو بود. اگرچه موبون در زمان مرگ تموشین ولیعهد بود، اما به علت جوانی وی مین جونگ برادر جوان تر تموشین به تخت سلطنت تکیه زد. موبون پس از مرگ مین جونگ به پادشاهی رسید. اما در سامگوک یوسا موبون به عنوان برادر بزرگ تر مین جونگ وصف گشته است.
سامگوک ساگی شخصیت موبون را تندخو و لجوج ذکر کرده است و وی موجب رنجش مردم عادی می شد. او در سال ۴۹ میلادی چندین مرتبه به فرمانداری های بی پینگ، یویانگ، شانگ گو، و تای یوان که متعلق به دودمان هان بودند یورش برد. اما بعدها با هان معاهده ای به امضا رساند.
او توسط مقامی درباری به نام دورو به قتل رسید و در محلی به نام موبون ون به خاک سپرده شد.
موبون پسرش ایک را به عنوان ولیعهد معرفی کرد اما پس از مرگش یک کشمکش قدرت برای سلطنت به وجود آمد. مردی به نام گونگ که نوه پادشاه یوری دومین حاکم گوگوریو بود، کودتایی ترتیب داد و سرانجام با لقب تجو ششمین فرمانروای آن شد.
برخی از محققین بر این باورند که موبون آخرین پادشاه با نام خانوادگی هه بود که با یوری دومین سلطان گوگوریو شروع شد. در این نظریه پادشاه تجو ششمین حکمران گوگوریو نسلی با نام خانوادگی گو را آغاز نموده است. صاحب نظران نام خانوادگی گو را با عطف به ماسبق به جومونگ سرسلسله این دودمان نسبت داده اند.
مباحثات پیرامون اواخر سلطنت
بسیاری از منابع اصلی کره ای به مانند سامگوک ساگی و سامگوک یوسا تصریح می کنند که پادشاه موبون فرمانروای بزرگی بود که در ابتدا به مردمش می اندیشید اما در بخش دیگر سلطنتش به ظالم بی رحمی تبدیل شد. با این وجود با مشاهده وقایعی مانند گشودن تمامی انبارهای مواد غذایی برای رهانیدن مردم از گرسنگی و فقر و توسعه قلمرو کشور که در مراجع مشابه ذکر شده است، اعمالی که مشخصه یک ظالم باشد در وی تجلی پیدا نمی کند. برخی از محققین با توجه به این مطلب گمان می برند که تواریخ و تصور عمومی از پادشاه موبون ممکن است کوششی از جانب حامیان تجو از گوگوریو برای توجیه کودتایشان باشد. این محققین همچنین از این فرضیه پشتیبانی می کنند که تفاوت در نام خانوادگی حکام اول گوگوریو به علت یک انتقال قدرت در میان پنج خانواده اشرافی می باشد.