هشت خانواده بزرگ

هشت خانواده بزرگ به هشت خانواده اشرافی بکجه (یکی از سه پادشاهی کره ای) اطلاق می شد. آنها قدرتمندترین خاندان های اشرافی بکجه بوده و در موضع هم قطار و هم مسلک پادشاه اونجو (موسس سلسله بکجه) قرار داشتند. آنان همانگونه که در منابعی چینی به مانند تونگ دیان ذکر شده است، در دوران سابی به اوج قدرت خود رسیدند.

خاندان های هه و جین از نمونه های بارز خانواده های سلطنتی بودند که از اوایل دودمان بکجه قدرت قابل توجهی داشته و برای چندین نسل توانستند ملکه های زیادی به دربار معرفی کنند. شاید خاندان هه قبل از اینکه خاندان بویو جانشین آن شود در جایگاه خانواده سلطنتی قرار داشت و هر دو خاندان در زمره نواده های اصیلی از پادشاهی های بویو و گوگوریو ظاهر شدند.

تاریخ:

بعد از نبرد در دژ کوهستانی آماک بر علیه شیلا که در آغازین سال های سلطنت پادشاه مو از بکجه روی داد، هشت خاندان بزرگ بخش زیادی از قدرت خود را از دست دادند. در این میان خانواده های هه (که نبرد را فرماندهی می کرد)، هیوپ، جین و موک از صحنه سیاست های مرکزی محو شده و عرصه را برای خاندان های یون، گوک و بِک خالی کردند. خاندان سا با نیروی نظامی و معرفی یک ملکه در اواخر سلطنت پادشاه مو از بکجه تاثیر خود را افزایش داد.

آنها توسط سازش با اختیارات سلطنتی جایگاه خود را به عنوان خاندان های مرکزی در خلال سلطنت آخرین پادشاه (اویجا از بکجه) از دست ندادند. خانواده سلطنتی (خاندان بویو) با سقوط هشت خانواده بزرگ توانستند نفوذ خود را احیا کنند. بعد از به سلطنت رسیدت پادشاه اویجا، قدرت سلطنتی نیز تقسیم شده و نسل اجدادی خاندان سلطنتی که پادشاه در مرکز آن قرار داشت، در کنترل شرایط سیاسی قرار گرفت. در میان هشت خانواده بزرگ، خاندان های یون و بِک از قافله عقب افتادند و تنها خاندان های سا و گوک جایگاه خود را به عنوان اشرافیت مرکزی تقویت کردند. در اواخر سلسله بکجه تمامی هشت خانواده بزرگ به جز خاندان های سا و گوک جایگاه خود را به عنوان اشرافیت مرکزی از دست دادند و منزلت آنها در پایان تا تاثیر گذاری محلی تنزل یافت.

خانواده ها:

خاندان جین – ملکه های بکجه را معرفی می کردند.

خاندان هه – ملکه های بکجه را معرفی می کردند.

خاندان موک

خاندان بِک

خاندان گوک

خاندان هیوپ

خاندان یون

خاندان سا

منبع:ترجمه شده از ویکی پدیا انگلیسی