گیون هوان

گیون هوان (۸۶۷- ۲۷ سپتامبر ۹۳۶) پادشاه و موسس هوبکجه، یکی از سه پادشاهی جدید کره بوده و در بین سال های ۸۹۲ تا ۹۳۵ حکومت می کرد. برخی از منابع نام او را ” جین هوان ” اعلام می کنند. وی همچنین نیای خاندان هوانگ گان گیون می باشد. شرح های اساسی زندگیش در سامگوک ساگی که یک تک حکایت را روایت نموده و سامگوک یوسا که گلچین هایی از منابع مختلف را در مورد او آورده است، محفوظ است.

مقدمه:

منابع بر این باورند که گیون هوان با نام خانوادگی لی و نه گیون متولد شده است. اغلب منابع اتفاق نظر دارند که پدر گیون هوان آجاگه، کشاورزی از خاندان لی بوده و اینکه وی در منطقه گیونگ سانگ شمالی امروزی چشم به جهان گشوده و بزرگترین فرزند در میان شش فرزند خانواده بود. مادرش اصلیتی از ناحیه گوانگجو داشت ولی هویت دقیق وی نامعلوم است. آجاگه دو همسر داشت: بانو سانگ ون و بانو نام ون، و گیون هوان از همسر اولش به دنیا آمده است. اما افسانه ها می گویند که مادرش از منطقه گوانگجو بوده و اولین پسر خویش را بعد از تماس جسمی با کرمی که در هیبت یک مرد ظاهر شده بود به دنیا آورد، و اینکه گیون هوان با نوشیدن شیر یک ببر رشد و نمو کرده است.

دربار شیلا تحت هدایت ملکه جینسونگ به شدت فاسد شده و دچار نابسامانی های سیاسی گشته بود. قحطی گسترده کشور را در بر گرفته و بسیاری از مردم را به عضویت در نیروهای شورشی کشاند. روسای روستاها و نیروهای نظامی جدید ظاهر شده و در سرتاسر کشور پایگاه های قدرت خود را بنیان گذاری کردند. دولت که می کوشید یک طرح مالیات تحمیلی را اعمال کند، خود را در مواجه با شورش های رهبری شده توسط دزدان، اشراف محلی و رهبران شورشی یافت. در آن زمان بود که آجاگه پدر گیون هوان یک شورش رعیتی محلی را هدایت کرده و پایگاه خود را در سانگجو ایجاد نمود.

اوایل زندگی و تاسیس هوبکجه:

گفته می شود که گیون هوان خانه را به منظور پیوستن به ارتش شیلا در ۱۵ سالگی ترک کرده و به فرمانده نیروهای شیلایی در منطقه جولا تبدیل شد. در حالی که پدرش در منطقه سانگجو به قدرت چنگ زده بود، او مستقلا رعایای محلی را به سمت نهضت خود راهنمایی کرده و به زودی پیروان زیادی را جمع نمود. گیون هوان در سال ۸۹۲ شهرهای وانسانجو و موجینجو را تصرف کرده و با مسلط شدن به قلمرو سابق بکجه توانست حمایت مردم منطقه را که با شیلا خصومت داشتند به دست آورد.

گیون هوان خود را پادشاه هوبکجه (” بکجه جدید “) اعلام نموده و پایتخت خود را در در سال ۹۰۰ میلادی در وانسانجو تاسیس کرد. او دولت را بنیان نهاده، با چین روابط دیپلماتیک برقرار نمود و به طور مستمر توسعه ارضی پادشاهی خود را در میان کشمکش با گونگ یه از هوگوگوریو دنبال کرد.

سلطنت:

بعد از تاج گذاری به عنوان حاکم هوبکجه، گیون هوان ارتش خود را به هاپچون امروزی در جنوب غربی پایتخت شیلا گیونگجو فرستاد ولی لشکرکشی شکست خورده و ارتش عقب نشینی نمود. سپس در سال ۹۱۰ زمانی که وانگ گان، ژنرالی از پادشاهی رقیب یعنی هوگوگوریو یورش برده و شهر ناجو که همان شهر آغازین شورش گیون هوان بود را تصرف کرد، او در تلاش برای بازپس گیری شهر از وانگ گان برآمد ولی شکست خورد.

در سال ۹۱۸ گونگ یه که حکومت خود را با اعمال وحشتناکی دنبال می کرد، از سلطنت خلع شده و توسط فرماندهان ارتشش به قتل رسید. ژنرال و رئیس الوزرا وانگ گان به عنوان حاکم جدید تاج گذاری کرده و نقطه آغاز گوریو را رقم زد.

گیون هوان لشکرکشی بزرگ دیگری را در سال ۹۲۰ به هاپچون صورت داد و سرانجام موفق به تسلط بر منطقه و مجبور نمودن پادشاه گیونگ میونگ بر اتحادی با بکجه جدید شد. سپس او به منطقه آندونگ کنونی حمله کرد ولی سربازانش توسط محافظین محلی شیلا شکست خوردند. گیون هوان مجبور شد تا بعد از نبرد از طریق معاوضه گروگان های اعضای خانواده سلطنتی با گوریو صلح کند. اما زمانی که برادر زاده اش درگذشت، او گروگان گوریو که پسر عموی وانگ گان بود را کشته و جنگ بر علیه گوریو را از سر گرفت.

گیون هوان در سال ۹۲۷ شخصا ارتش خود را به قصد تهاجم به پایتخت شیلا در گیونگجو هدایت کرد. پادشاه گیونگه برای این حمله نا آماده بود و از این روی خودکشی را بر اسیر شدن به دست ارتش مهاجم هوبکجه ترجیح داد. سپس گیون هوان کیم بو (که پادشاه گیونگ سان لقب گرفت) را به عنوان پادشاه بعدی شیلا منصوب کرد. او در راه برگشت با نیروهای هدایت شده توسط وانگ گان مواجه شد و به آسانی ارتش گوریو را شکست داده و بسیاری از ژنرال های نامی و جنگجویان وانگ را کشت. این اتفاق در حالی رخ داد که خود وانگ گان به سختی و با از خودگذشتگی شجاعانه ژنرال هایش شین سونگ گیوم و کیم ناک از صحنه فرار کرد. او یک سال بعد شهر ناجو را از شیلا به تصرف خود درآورد.

زوال و سقوط:

هوبکجه و گوریو مستمرا در وضعیت تخاصمی قرار داشتند که هیچ یک نمی توانست کاملا بر دیگری مسلط  شود. اما سربازان هوبکجه در سال ۹۳۰ در نبرد گوچانگ (آندونگ امروزی) متحمل شکست سنگینی شدند و قادر نبودند تا پس از این شکست بازیابی شوند. گیون هوان کوشید تا جریان را با به توبره کشیدن پایتخت گوریو در گه سونگ عوض کند ولی در سال ۹۳۴ ارتشش متحمل شکست دیگری شد.

نه تنها هوبکجه بر اثر شکست های نظامی در حال تزلزل بود، بلکه آن در آشفتگی های داخلی نیز قرار داشت. در سال ۹۳۵، بزرگترین پسر گیون هوان به نام سینگوم که از نامش به نفع برادر جوان ترش گوم گنگ برای جانشینی صرف نظر شده بود، گیون هوان را با کمک برادرانش یانگ گوم و یونگ گوم برانداخت. سینگوم برادرش گوم گنگ را کشته و گیون هوان را در معبد گومسان زندانی کرد ولی گیون هوان رهایی جسته و به گوریو فرار کرد، جایی که دشمن قدیمیش وانگ گان از وی استقبال کرده و زمین و برده هایی برایش فراهم نمود.

پادشاه گیونگ سان از شیلا در سال ۹۳۵ رسما به گوریو تسلیم شد. در سال آتی و به درخواست گیون هوان، او و وانگ گان ارتشی بزرگ از گوریو را به سمت هوبکجه بردند که به سقوط پادشاهی بکجه جدید منجر شد.

گیون هوان در همان سال بر اثر یک تومور ملتهب درگذشت.

دیپلماسی:

گیون هوان بر خلاف رقیبش گونگ یه در دیپلماسی فعال بود، او به طور رسمی توسط پادشاهی های چینی وویو و تانگ جدید به عنوان حاکم مشروع هوبکجه تائید شد. بعلاوه، وی در جستجوی اتحاد با سلسله جدیدا تشکیل یافته لیائو در شمال برآمد که توسط خیتان ها به وجود آمده بود. این کار به منظور محاصره گوریو از شمال و جنوب صورت گرفت. همچنین گیون هوان در خلال سلطنتش فرستاده هایی را عمدتا به دلایل تجاری به ژاپن می فرستاد. منطقه جولا جایی که گیون هوان پادشاهی خود را از آنجا آغاز نمود، مرکزی تجاری شرق آسیا در آن دوران بود و در حقیقت به عنوان پایگاهی برای بازرگانانی به مانند جانگ بوگو عمل می کرد.

اما علیرغم تمامی مهارت های دیپلماتیک، نظامی و تجاری که داشت، گیون هوان فاقد هوشیاری سیاسی برای تاسیس یک کشور بادوام بود. سیستم دولتی هوبکجه با شیلا که ناکارآمدی آن در متمرکزسازی قدرت ملاکین زمین محلی و بازرگانان به اثبات رسیده بود، تفاوت چندانی نداشت. در پایان، هوبکجه نتوانست تاثیرش را بر بسیاری از مردم خود اعمال کند و همین موضوع راه را برای گوریو هموار نمود تا بتواند پادشاهی را در خود ضمیمه کرده و شبه جزیره کره را متحد نماید.