عقاید سکاها

قوم سکاها شاخه اى دیگر از قوم آریا است . قوم سکاها که در زبان هاى اروپائى به قوم ((سیت )) معروف است ، در ابتدا با دیگر اقوام هند و اروپائى زندگى مى کرده است و بعدها مهاجرت کرده است .

رنه گروسه محقق فرانسوى مى گوید گ این قوم که با دیگر اقوام هند اروپائى از جلگه هاى روسیه مهاجرت کرد، سرانجام رو به سوى سیحون و کاشغر نمود و تا خاک چین پیش رفت . تحرکات سکاها آخرین مهاجرت قبائل آریائى محسوب مى شود. قوم سکاها، مردمى بدوى صحرانشین و بسیار خشن و خون ریز بودند.

در ((اوستا)) از این قوم یاد شده است . کتیبه ها و الواح باستانى بدست امده از تمدن ((آشورى ها))، یاد اور نام سکاهاست (۷۰۰ ۷۵۰ ق .م ). در منابع یونانى نیز از این قوم یاد شده است که : ((سکاها)) در علف زارهاى جنوبى روسیه کنونى مى زیستند. سابقه زندگى این قوم در کنار سیحون بوده و سپس به روسیه مهاجرت کرده اند.

این قوم آفترى بزرگ و بلائى هولناک براى دیگر اقوام بشمار مى رفته است . اسنادى از قساوت و جنایات این قوم افسار گسیخته تاریخ در دست است که حکایت از بیرحمى فوق تصور این قوم دارد. ((تورات )) دردى بزرگ از سبعیت این قوم در سینه دارد:

((… اى فرزندان بنیامین !
از اورشلیم فرار کنید، زیرا بلائى از طرف شمال در حرکت
است و شکستى عظیم روى خواهد داد.
خداوند خدا گوید: اینک قومى از زمین شمال مى آورم .

امتى بزرگ از اقصاى زمین بر خواهد خاست … کمان و نیزه بر خواهند گرفت . ایشان مردمى بیرحم اند… با آواز خود مانند دریا طغیان خواهند کرد…))

هرودت مى گوید: عقیده قوم سکاها بر این است که از تمام ملل بهتراند و نژاد برترى دارند. آنان در رابطه با نژاد خود مى گویند: در آن زمان که زمین خالى از سکنه بود، نخستین انسان ک ((تارگى تاى )) نام داشت و پدر او ((زئوس )) و مادرش دختر ((رود بورستین )) بود.

((تارگى )) سه پسر داشت و در آن زمان از آسمان ((گاو آهن )) و ((زنجیر)) و ((تبر)) و ((پیاله زرین )) به زمین افتاد. این اشیا نصیب دو فرزندش نگردید و تمام آنها به فرزند سوم وى رسید. آن دو برادر حکومت و پادشاهى روى زمین را به برادر سوم واگذار نمودند. قوم سکاها از نژاد فرزند سوم است که به مقام سلطنت رسید.

هرودت در رابطه با عقاید و مذهب این قوم مى گوید: این قوم ارباب انواع را مى پرستیدند. خدایان آنان عبارت بود از:
1 تابیت نى ؛ رب النوع اجاق خانواده .
2 پاپاى ؛ خداى آسمان .
3 هى توله ؛ خداى آفتاب .
4 آه یى ؛ خداى زمین که زن آسمان بود.
5 آرهیم پاسا؛ خداى زیبایى
6 ناهیس ماسا؛ خداى دریا.

این قوم براى خدایان خود قربانى نمى کردند و معبد نمى ساختند. از کشتن خوک و نگهداشتن آن خوددارى مى کردند، زیرا در مذهب آنان حرام بود. سکاها وقتى دشمن خود را مى کشتند، خون او را مى آشامیدند.

سکاها به تفاءل و گفته هاى فال گیران و جادوگران اعتقاد بسیار داشتند. آنان وقتى پادشاه متوفاى خود را مى خواستند دفن کنند، شکم او را پاره کرده و پس از تخلیه امعاء و احشاء وى درون شکم را با ادویه و کندر پر مى کردند. بدن پادشاه را مومیائى کرده و در اطراف کشور مى گرداندند و سپس در مقبره عمومى پادشاهان دفن مى کردند.

همراه شاه متوفا یکى از زنان غیر عقدى او و دیگر خدمه : آشپز، غلامان و نامه رسان او را با آسب و جواهرات وى دفن مى کردند. ((تورات )) از قوم سکاها به ((یاءجوج و ماءجوج )) یاد کرده و آنان را از اعقاب ((یافث بن نوح )) معرفى کرده است