گردنبد الماسی که شاه به ثریا هدیه داد

ونست مِیلان، متخصص جواهرات، به تازگی کتابی را در باب مهیج‌ترین و تراژیک‌ترین داستان‌های پشت سر مهم‌ترین جواهرات به حراج گذاشته شده تاریخ نوشته است. یکی از این داستان‌ها مربوط به ثریا اسفندیاری بختیاری، همسر دوم شاه ایران، است.

به گزارش سی ان ان، ثریا اسفندیاری بختیاری هرگز فکرش را نمی‌کرد که روزی همسر محمدرضا پهلوی، شاه ایران، خواهد شد و می‌تواند هفت سال بر کشورش حکومت کند. ثریا از دی ۱۳۲۹ تا آخر اسفند ۱۳۳۶ همسر محمدرضا پهلوی بود و به «ملکه‌ای با چشمان زمردین» شهرت یافت. او دوران کودکی‌اش را در اروپا سپری کرده بود و سپس به اصفهان بازگشته بود. انتخاب ثریا برای همسری محمدرضا به وسیله خواهر بزرگ‌تر شاه، شمس، انجام گرفت. شمس در یک مجلس مهمانی در سفارت ایران در لندن که ثریا هم دعوت شده بود، در همان نظر اول او را پسندید و مسئله را با خلیل خان اسفندیاری، پدر ثریا، در میان گذارد. شاه نیز پس از جدایی از فوزیه، باید مجدد ازدواج می‌کرد.

ثریا در مدت کوتاهی پس از دیدار شاه و در سن ۱۸ سالگی با وی ازدواج کرد و یک الماس بسیار زیبا را از محمدرضا پهلوی دریافت کرد.

لباس عروسی ثریا توسط “کریستین دیور” طراحی شود اما آنقدر سنگین و بزرگ بود که ثریا نمی‌توانست به راحتی حرکت کند. در طراحی آن لباس از ۲۰ متر ابریشم سفید و جواهراتی همچون طلا استفاده شده بود. وزن نهایی لباس عروس ثریا بیش از ۳۰ کیلوگرم بود.

همه چیز در زندگی شخصی آن دو خوب پیش رفت به جز یک مورد: فرزند. با سقوط هواپیمای حامل علیرضا، برادر تنی محمدرضا پهلوی، دودمان پهلوی هیچ ورثه‌ای برای خود نمی‌دید. آن سانحه هوایی باعث شد تا ازدواج ثریا و محمدرضا به پایان برسد.

ثریا به سویس رفت و به لطف ثروت همسر سابقش زندگی راحتی را در رم، مونیخ و نهایتا پاریس داشت اما به تدریج برخی از جواهراتش را فروخت. ثریا در سال ۲۰۰۱ یعنی ۲۰ سال پس از مرگ همسر سابقش از دنیا رفت. تمام اموال ثریا پس از مرگ باید به برادرش بیژن می‌رسید. اما بیژن نیز تنها چند روز بیشتر زنده ماند و هیچ وارث قانونی از او بجای نمانده بود. از این رو تمام اموال ثریا به دولت آلمان رسید.