شورش زندان آلکاتراز

از آنجایی که زندان آلکاتراز در دل خلیج سان‌فرانسیسکو قرار گرفته است، زندان فدرال جزیره آلکاتراز زندانی بدون امکان فرار یا آشوب شناخته می‌شد. با این وجود، در ۲ می ۱۹۴۶، برنارد کوی، سارق بانک، که در بخش سی زندان مشغول نظافت بود، به یکباره به مسئول اسلحه‌خانه زندان حمله کرد و بعد از برداشتن کلید‌ها و باز کردن سلول زندانیان، همراه با ۵ هم‌دست خود به اسلحه‌خانه رفته و با برداشتن سلاح‌ها موفق به خلع سلاح تمامی نگهبانان آن بخش از زندان شد.

نقشه کوی گروگان گرفتن نگهبانان و دیگر زندانیان و فرار کردن با قایق موتوری زندان بود. اما به خاطر عجله بیش از حد هنگام باز کردن در سالن به سمت حیاط زندان، باعث گیر کردن در خروجی شده و همگی در داخل راهرو به دام افتادند. مدت کوتاهی بعد آژیر خطر به صدا درآمده و آن بخش از زندان به محاصره دیگر نگهبانان درآمد. یکی از همدستان او به نام جوزف داچ کرتزر به این نتیجه رسید که بهترین استراتژی ممکن کشتن تمامی گروگان‌هاست تا نتوانند در مورد کسی که آغازگر شورش بوده شهادت دهند.

بدین ترتیب، در اثر تیراندازی نامنظم او به سمت نگهبانان، یکی از آن‌ها کشته شده و ۵ نگهبان دیگر نیز زخمی شدند. زندانیان شورشی همچنان از تسلیم شدن خودداری کرده و به سمت نگهبانان و مقامات زندان که آن‌ها را محاصره کرده بودند تیراندازی نمودند. بعد از کشته شدن یک نگهبان دیگر در تیراندازی‌ها، دو گروهان از تفنگداران ویژه دریایی به مخصمه وارد شدند تا به این بحران پایان دهند.

آن‌ها به موضع شورشیان حمله کرده و گروگان‌های زخمی را آزاد کردند. سه تن از نفرات اصلی زندانیان شورشی به راهرو‌های بخش عقب‌نشینی کرده و به تیراندازی به سمت نگهبانان ادامه دادند. در نهایت، دو روز پس از آغاز شورش، هر سه نفر آن‌ها به ضرب گلوله کشته شده و «نبرد آلکاتراز» به پایان رسید. یکی دیگر از زندانیان به دلیل دخالتش در این آشوب به حبس ابد محکوم شده و دو تن دیگر نیز اعدام شدند.