مفهوم كشيش کلیسا

واژه كشیش (Priest) (از ریشه ost¦ preدر انگلیسى قدیم) در اصل از ریشه یونانى presbyteros، پیر، شیخ) اشتقاق یافته است. در كلیساهاى مسیحى اسقفى یك مقام بلندپایه یا مبلغ كه واسطه میان اسقف و شماس است.

مقام كشیشى به تدریج در كلیساهاى اولیه مسیحى مطرح شد و این در ابتدا از هنگامى بود كه اسقف ها و سپس پیران یا «پرسبیترها» شروع به انجام فعالیت هاى معین كشیشى، عمدتاً در ارتباط با اجراى تشریفات «آیین عشاى ربانى»، كردند. در اواخر قرن دوم، اسقف هاى كلیسا كشیش (به لاتینى sacerdos) نامیده مى شدند. با آن كه مقام كشیشى اساساً به اسقف ها  (bishop)تفویض شده بود، یك پرسبیتر  (persbyter)در فعالیت هاى كشیشى او سهیم بود و در نبود او مى توانست كارهاى معینى را كه به وى واگذار شده بود انجام دهد. با گسترش «مسیحیت» و تأسیس كلیساى «محلى»، پرسبیتر یا كشیش محلى، بسیارى از فعالیت هاى اسقف را عهده دار شد و مجرى اصلى «آیین عشاى ربانى» گشت. كشیش با این توانایى و نیز شنیدن «اعتراف» و پذیرش «عضو» سرانجام نقش نماینده بزرگ خدا در میان مردم را به عهده گرفت.

در طول نهضت پروتستانى اصلاح دینى در قرن شانزدهم، مصلحانْ آموزه كاتولیكى قربانى در «شام مقدس» و مفهوم مقام كشیشى را كه همراه آن بود انكار كردند. مقام كشیشى همه مسیحیان مورد تأكید قرار گرفت. در نتیجه، در كلیساى پروتستان به جز سنّت انگلیكن مبلغ ها (ministers) جاى خود را به كشیش ها دادند.

مقام كشیشى از دیرزمان براى مردان بود. بنابراین، پذیرش زنان به مقام كشیشى در كلیساهاى انگلیكن مورد اختلاف واقع شد. زنان در سال هاى 1944 و 1971 در هنگ كنگ به سمت كشیشى گماشته شدند. اسقف هاى آمریكایى بعد از نزاعى سخت در سال 1976 با كشیش شدن زنان موافقت كردند. بعد از این كه چند كلیساى انگلیكن دیگر مسیر مشابهى را در پیش گرفتند، كلیساى انگلستان نیز اولین نامزدان زن خود را در سال 1994 به مقام كشیشى منصوب كرد.

See “priest” in Merriam – Webster’s Encyclopedia of World Religions, P.884.