تاریخچه تپه ملیان
تاریخچه تپه ملیان
تپه ملیان محوطه باستانی بزرگی است که وسعت آن بیش از ۲۰۰ هکتار و در بخش بیضا، در ۴۶ کیلومتری شمال شیراز و ۴۶ کیلومتری غرب تخت جمشید در ارتفاع ۱۶۱۱متر از دریا قرار دارد .
بخش کوچکی از آن در سالهای ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۶ زیر نظر دکتر ویلیام سامنر و پژوهشگران دانشگاههاى پنسیلوانیا، میشیگان و اوهایوى آمریکا حفارى شده است.سامنر احتمال میدهد که زیر لایه های ساسانی ـ اسلامی نیمه غربی این محوطه استقرارگاه وسیعی از زمان هخامنشیان قرار گرفته باشد. این محل همچنین مهمترین محل شناخته شده از فرهنگ بانش میانی می باشد.
در این محل تعدادی لوح های گلی ایلامی مربوط به ۱۳۰۰ تا ۱۰۰۰ پ م بدست آمده است که بیشتر آنها در دانشگاه پنسیلوانیا نگه داری می شود . این تبلتها مشابه تبلتعای شوش۳ هستند.
از دوره بانش انتهایی در تل ملیان دیوار یک شهر بزرگ با وسعت ۲۰۰ هکتار بدست آمده که از آجرخشتی ساخته شده است و همدوره شوش۳ است. بخش بیرونی دیوار دارای پی سنگی بوده که آنرا در مقابل قلعه کوبها محکم کند و خود دیوار از از دیوارهایی موازی تشکیل شده که راهروهایی را درون خود ایجاد می کند. قطر دیوار کمتر از ۵ متر نیست.
ساخت چنین دیوار عظیمی به طول پنج کیلومتر باید جهت محافظت از شهر در مقابل حکومتهای قدرتمندی در همسایگی باشد که سایه سنگین حملات آنها مرتبا شهر را تهدید می کند. این دشمن لشکری داشته که به راحتی قادر بوده دیوارهای ساده را تخریب کند و مردم ملیان مجبور شده اند چنین دیوار مستحکمی بسازند.
اشیا کشف شده
نمونه نوشته ایلامی – موزه ملی ایران
لوح گلی ایلامی تپه ملیان – موزه دانشگاه پنسیلوانیا در فیلادلفیا – منتشر شده توسط
Stolper, Matthew W
لوح گلی ایلامی تپه ملیان – موزه دانشگاه پنسیلوانیا در فیلادلفیا – منتشر شده توسط
Stolper, Matthew W
