تپه سراب -هزاره دوازدهم تا دهم پیش از میلاد
این تپه باستانی در ۷ کیلومتری شمال شرق کرمانشاه واقع و اولین بار در سال ۱۳۳۸ حفاری شده است. سفالهای موجود در منطقه از نوع قرمز ساده، با نقوش بچه قورباغه ای و سفال نخودی داغدار هستند.
از این محل مهره، ظروف، دستبند و وسایل آشپزخانه سنگی در حفاری های مختلف به دست آمده است. در میان این اشیای سنگی پیکرکهای گلی بسیاری از انسان و حیوان کشف شده که یکی از آنها به نام ونوس سراب از شهرت جهانی بر خوردار است. مجموعا ۷۹۷ پیکرک حیوانی از تپه سراب به دست آمده است.
آنها را می توان به سه دسته تقسیم کرد: سگهای با دم خمیده، خوکها و گرازها و حیوانات شاخدار. همچنین تعداد ۶۵۰ پیکرک انسان در این محل کشف شد که ۱۸ عدد مرد و بقیه زن بودند. تاریخ نگاری زندگی در این تپه بین ۱۱۰۰۰ تا ۹۰۰۰ پیش از میلاد را نشان می دهد.
در تپه سراب خانه ها به صورت زاغه های چوبی ساخته می شدند. سفال نوع جارمو در این منطقه وجود داشت و بر و گوسفند اهلی توسط ساکنان منطقه نگه داری می شود .
پیکره گلی- تپه سراب کرمانشاه– هزاره هفتم پ م موزه ملی ایران
پیکره گلی به شکل گراز- تپه سراب کرمانشاه- هزاره هفتم پ م موزه ملی ایران
پیکره گلی انسان معروف به ونوس سراب- – تپه سراب کرمانشاه- هزاره هفتم پ م موزه ملی ایران
پیکره گلی- تپه سراب کرمانشاه- هزاره هفتم پ م موزه ملی ایران
دو حلزون خشکی- تپه سراب کرمانشاه-۹ تا ۸ هزار سال پیش-موزه ملی ایران
