کیم چونگ سون

کیم چونگ سون (۱۶۴۲-۱۵۷۱) که با نام زمان تولدش سایاکا و غالبا با اسم مستعارش موهادونگ شناخته می شود، ژنرالی ژاپنی بود که در خلال یورش ژاپنی ها به کره پناهنده شد. او در آوریل ۱۵۹۲ به چوسون رسید و بلافاصله پناهنده شد زیرا نمی خواست تا مردم بیگناه چوسون را بکشد و همواره به فرهنگ و تمدن چوسون و چین به دیده احترام می نگریست.

اما بسیاری از پناهندگان ژاپنی شجاعت و وفاداری خویش را به نمایش گذاشتند. ژنرال گنگ هونگ ریپ (۱۶۲۷-۱۵۶۰) زمانیکه ارتشی را به منظور کمک به قوای مینگ در برابر جین جدید در سال ۱۶۱۸ هدایت می کرد، پناهنده های ژاپنی را مسلح نمود. داستانی موجود است که می گوید تمامی پناهندگان ژاپنی تحت فرمان ژنرال گنگ از تسلیم شدن به منچوها امتناع ورزیدند و با افتخار کشته شدند.

در طی عهد استعمار ژاپن در قرن بیستم میلادی، مقامات و محققین ژاپنی کوشیدند تا وجود کیم را نفی کنند. برخی از مقامات از روستا بازدید کردند و شخصا مدارک منتقل شده از خانواده اش را مورد بررسی قرار دادند. آنان در نهایت او را به عنوان فردی ” نیمه ژاپنی نیمه کره ای ” یا تنها یک شخصیت تخیلی قلمداد کردند. هیدتاکا ناکامورا از کمیته تدوین تاریخ کره دولت استعماری ژاپن در سال ۱۹۳۰ تحقیقی را به انجام رساند و تائید کرد که کیم چونگ سون در حقیقت یک پناهنده ژاپنی بوده است. اخیرا بنای یادبودی به خاطر بزرگداشت کیم در بخش واکایاما ژاپن ساخته شده است.

پرتره ای از کیم چونگ سون.

کیم بعد از پناهندگی اش در ارتش چوسون خدمت کرد و در پیروزی های کره ای ها بر نیروهای ژاپنی در نبردهای دونگنه و اولسان سهیم بود. پس از آن به توصیه کوان یول و دیگران به او نامی کره ای اعطا و به عنوان بخشی از طائفه گیمهه کیم قلمداد گردید.

کیم پس از پایان یورش های ژاپنی ها در سال ۱۵۹۸، به خدمات نظامی خویش استمرار بخشید و به مدت ده سال بر تامین امنیت مرزهای شمالی متمرکز شد. او در سال ۱۶۲۴ با شورش یی گوال به پیکار پرداخت و شخصا ستوان یی به نام سو ایجی را دستگیر نمود. وی در سال ۱۶۳۶ در دفاع در برابر حمله دوم منچوها به کره مشارکت داشت و با کشتن حدود ۵۰۰ سرباز مینگی در نبرد سانگ نیونگ اعتبار یافت.

کیم بعد از تسلیم شدن چوسون به منچوها از حرفه نظامی خویش بازنشست شد و به دگو در جایی که با دختر فرمانده ناحیه جانگ چون جوم ازدواج کرد، نقل مکان نمود. این زوج در روستایی در اطراف دگو ساکن شدند. کیم خویشتن را وقف اخلاقیات کنفسیوسی، ترویج اصول خانوادگی و طریقت روستا کرد.

در سال ۱۷۸۹، موسسه آموزشی نوکدونگ در روستای محل زندگی اش به پاسداشت وی بنا گردید. این موسسه آموزشی در سال ۱۸۶۴ به عنوان بخشی از اقدامات عمومی نائب السلطنه ته ون گون بر علیه این نوع از موسسات آموزشی بسته شد ولی در سال ۱۹۱۴ تحت رژیم استعماری ژاپن مجددا دایر گردید. این موسسه آموزشی به عنوان مقصدی پر طرفدار برای گردشگران ژاپنی در دگو شناخته می شود.

ششمین نسل از نوادگان کیم مجموعه آثار وی را تدوین کرده اند که در دو ویرایش موجود است.

همچنین کیم چونگ سون موسس یکی از طوایف کره ای به نام اوروک کیم می باشد. امروزه در حدود ۱۵۰ نفر از نوادگان این طائفه همچنان به حیات خویش ادامه می دهند. با آنها حتی با وجود احساسات ضد ژاپنی نیز توسط سایر روستا نشینان کره ای به عنوان کره ای های عادی رفتار می شود.

سنگ بنای یادبود کیم چونگ سون.
منبع ویکی پدیا انگلیسی رسانه جونگان دیلی
عضویت
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد درون خطی
دیدن تمامی دیدگاه ها